 |
|
Moje sumienie, moje serce, moje ego, oddam Ci to wszystko za jeden uśmiech, wiesz?
|
|
 |
|
Przepraszam, że wszystko chcę robić po swojemu, ale taki już ze mnie uparty skurwiel, wiesz?
|
|
 |
|
Wstyd się przyznać, że nawijam o niczym, żeby nie nawijać o niej, przez co nawijam o niej, nawijając o niczym.
|
|
 |
|
Jak jest im ciężko wiedzą, że ode mnie dostaną tylko dobro.
|
|
 |
|
"-co się dzieje? -nic. -Twoje nic przeraża mnie bardziej niż brak odpowiedzi wiesz? -nie wiem. Juz nic nie wiem. Zgubiłam sie a Ty żyjesz dalej. -Ty też. -Nie. Ja nadal tkwię w momencie kiedy powiedziałeś mi "obyś zdechła"... -przeprosiłem. Wiesz, że często tego nie robię. -mam sie przez to czuć wyjątkowa i bić Ci pokłony dziękczynne, że zniżyłeś się do takiego czynu? -nie ironizuj. Dobrze wiesz, że mnie to bardzo bolało. Nawet nie umiesz docenić tego, że przed Tobą się otwieram i mowię o uczuciach. - fakt. Nie doceniam. A wiesz czemu? Bo NIE SĄ PRAWDZIWE. Mówisz bez zająknięcia jak wyuczona rymowanka, bez emocji wypranym głosem. -chcesz emocji prawdziwych? Sama naucz się ściągać maskę, która nosisz na codzień. Mnie na nią nie nabierzesz! -chcesz tego? Proszę bardzo" opuściłam wszelkie mury i blokady, ściągnęłam maskę. Szok? Przerażenie? Niewiele mogłam wyczytać z jego twarzy. Wróciłam do siebie by znow w spokoju i mozolnie wznosić blokady i mury.
|
|
 |
|
Gubię się.. Tak bardzo się gubię w labiryncie uczuć, odczuć i emocji. Jednocześnie chcę byś mnie przytulił i tak bardzo brzydzę i boję się Twojego dotyku. Jednocześnie chcę poczuć, że jesteś mi bliski tak jak kiedyś i chcę Cię zapomnieć. Chcę z Tobą rozmawiać i równocześnie nie chcę mieć z Tobą kontaktu. Chcę żebyś był mój ale chce tez by spotkało Cię to samo co zafundowałeś mnie. To nie jest normalne
|
|
 |
|
Dla niektórych ludzi moje wpisy mogą być bez sensu. No bo jak na wpis moze przypadać jedno lub dwa słowa? A co jeśli w danym momencie po prostu brakuje mi słów by opisać jak sie czuje, do tej pory nie umiem nazwać większości emocji? To co tu umieszczam to tylko większa cześć mojego życia i prosze nie oceniajcie pochopnie by samym nie zostać tak ocenianym....
|
|
 |
|
Tak bardzo mi wstyd przyznać się, że brakuje Go w każdej sekundzie życia...
|
|
 |
|
Po raz pierwszy w życiu było mi wiosną tak ciężko i samotnie. Już wolałbym trzy razy z rzędu przeżyć luty.
- Haruki Murakami "Norwegian Wood"
|
|
 |
|
"Zapytała, co mi dolega.
- To samo, co zawsze - wyjaśniłem.
- Jesteś chory?
- Jestem smutny."
~ Jonathan Safran Foer – "Strasznie głośno, niesamowicie blisko"
|
|
 |
|
Nie złoty łańcuch potrzebny będzie Ci z życiem w tańcu, a bardziej łeb na karku.
|
|
|
|