| 
                                                                            
                                                                                            
                                                
                                                
                                                                                                                            
                                            
                                        
                                        
                                                                                        
                                                
                                                    
                    
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Człowiek uczy się na błędach, własnych lub cudzych.
Nie chce już ich popełniać, a jednak musi. |  |  
             
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | I szukasz słów w chmurach, chociaż życie to nie komiks,
spójrz w serce, choć wiem, że nie zechcesz tam patrzeć. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Mówisz "jestem nikim" - spoko,
lecz dla takich jak Ty to i tak za wysoko. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Choć teraz potrafię już docenić czas,
ale nienawidzę go za to, jak nas zmienił. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | mówisz mi jak mam stać, lepiej powiedz jak iść |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Bo mówię Ci prawdę zawsze, choć nie zawsze wypada. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Tu nadzieja umiera ostatnia, zabiera marzenia,
zaciera spojrzenia, zwierciadła zamienia w wspomnienia. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | nie zabijaj energii, bo wraca
podaj dalej, daj jej nowe życie
przestań przepraszać |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Może umiem tylko ranić, dławić w sobie smutek,
nie mogąc go zabić i za nic stąd uciec? |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | 'Nie pierwszy raz zamykam się w sobie jak krwioobieg, podczas gdy okoliczności nie są zbyt dogodne. Czasem nie mam porozmawiać z kim dosłownie. Od za wielu ludzi się odwróciłem, ktokolwiek mnie znał to z czasem opuścił. Często wraca do mnie przeszłość w przebłyskach.. bo kiedy nie znam jutra to chcę ją odzyskać.' |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | I czuję na karku oddech tych, którzy dopiero upadną
Chciałabym dać Ci choćby jedną radę co do drogi
Ale sama latam po omacku jak niewidoma
Ślepy na otoczenie, ale widzę mnie i Ciebie na szczycie
I wiesz co? Czeka nas dobre życie |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Przepraszam, że nie było mnie,
wiesz, bo to życie mnie rzuciło gdzieś,
między sukcesem, a klęską. |  |  |  |