 |
|
najlepszy sposób , żeby zaintrygować faceta to zniknąć
|
|
|
 |
Chcesz wejść do mojego życia? Drzwi są otwarte. Chcesz wyjść? Również są otwarte. Tylko mała prośba. Nie stój w progu, bo blokujesz przejście innym.
|
|
 |
|
|
Cieszę się, że już nas nie ma. Cieszę się, że już nie jestem tą panienką, która wkrótce dowie się, że jest oszukiwana. /esperer
|
|
|
|
I to nie miało być tak, wiem. Miał dawać uśmiech każdego dnia, a daje pewne rozczarowanie. Obiecywał, podobno był pewien swoich słów, a skończyło się jak zawsze. Pewność, że to koniec okazuję się lepsza niż oczekiwanie na Jego głos, czy dotyk. Jest lżej, bo świadomie wiem o naszych błędach. Naszych - bo przywiązanie jest moim błędem, a nadzieja Twoim. I łudzisz się każdego dnia, że będę obok, a ja nie mogę. I ja mam złudną nadzieję, że się ułoży, choć wiem jak obojętnie potraktujesz mnie, kiedy się spotkamy po tylu miesiącach - ze łzami w oczach, z uśmiechem na twarzy i z Twoim łańcuszkiem w moich dłoniach. Będzie bolało, bo podanie sobie ręki nie jest dawnym uściskiem pełnym uczuć i nie jest dotykiem ust. I choć tak bardzo bym chciała, to mogę tylko zamknąć oczy i poczuć na nowo Twoje wargi, na poliku, na szyi. I Twój dotyk rąk, chociażby Twój uśmiech i wybitną pewność siebie.
|
|
|
|
Kiedyś o szarej godzinie, powrócą chwilę z przed lat.
|
|
|
|
Wiem, że wtedy byłam skryta. Wiem, że wciąż mówiłam " nie ", ale teraz powiem prawdę. Nawet to, że kocham Cię..
|
|
|
|
Pewnie tak miało być, pewna odległość i taki czas, na zawsze się rozstaliśmy, a wspomnienia łączą nas.
|
|
|
|
Rozjeżdżają się pociągi w różne drogi, tak i my szukamy swoich dróg. Może kiedyś na małej stacji, w przyjaźni spotkamy się znów.
|
|
 |
|
Licząc dzisiejszy dzień, to już tylko niespełna tydzień, jak minie kolejny rok w mojej metryce. Powinnam się z tego cieszyć, ale jakoś nie umiem, nie chcę. Czuję, że pewien czas odpływa i nastaje coś nowego. Coś czego powinnam się nauczyć, coś czemu muszę stawić czoła, ale nie jestem do końca do tego gotowa. To czas kiedy życie poleci z górki. Czas, kiedy powinnam układać sobie wszystko tak, aby nie martwić się o przyszłość, ale czy to jest dobre? Czy właśnie już dziś chcę się zamartwiać tym co będzie za dzień, miesiąc, czy za kolejny rok? Może właśnie tego nie chcę. Może chcę żyć tak, jak teraz, kiedy jestem wolna ciałem i duchem, gdzie nikt nie ma nade mną żadnej władzy i kontroli. Nie wyobrażam sobie wejścia w jakikolwiek teraz silniejszy związek, chociaż nie ukrywam, chciałabym tego. Jednak jeżeli ktoś kazałby mi ustawić sobie życie dzisiaj tak, abym była z tą osobą już do końca, to nie wiem czy potrafiłabym to zrobić. Chyba nie dorosłam do tego, aby myśleć o założeniu rodziny...
|
|
|
|
I to tak bardzo boli, kiedy codziennie muszę udawać, jak potrafię być szczęśliwa, wesoła, kiedy moje wnętrze rozdziera się na cząsteczki. Boli, kiedy muszę udawać, że nic się nie dzieje, że łzy, które czasami błyszczą w moich oczach są tylko jakąś alergią bądź oznaką zmęczenia. Boli mnie bardzo fakt, że muszę tak wiele rzeczy dusić w sobie, że nie mogę powiedzieć na głos, jak tęsknie za pewnymi osobami, a szczególnie za jedną, która wciąż jest w moim sercu. Boli mnie, kiedy muszę wstać z łóżka i przybrać kolejną maskę. Boli, kiedy czuję, jak osoby, które kochałam, zwyczajnie pokazały mi, że w ich życiu miłość nie istnieje. Boli mnie cholernie słabość, której nie mogę się pozbyć. Boli coraz bardziej tęsknota i oddalanie się od siebie. Boli mnie to, że nie mogę Ci powiedzieć, że Cię Kocham, bo Ty nie jesteś gotowy na nowy rozdział.
|
|
 |
|
PRZYPADKOWA ZNAJOMOŚĆ CZASEM POTRAFI DAĆ NAJWIĘCEJ SZCZĘŚCIA ! ♥
|
|
|
|
Dodaj komentarz
