|
Kiedyś o mnie zapomnisz, tak jak zapomina się jak smakowała wczorajsza kawa albo tak jak zapomina się o zeszłorocznym śniegu. Zapomnisz jaki ból był wmieszany z pierwiastkami szczęścia i jak przyśpieszał oddech. Zapomnisz pojedyncze słowa, gesty, myśli. Wszystko uleci z Ciebie, jak życie z człowieka przejechanego przez ciężarówkę. I okaże się, że scenarzysta który to wszystko poskładał w swojej malutkiej główce, nie zrobił kariery, nie zarobił milionów, a zamarzł w parku z butelką taniego wina w ręku. Ty kiedyś zapomnisz jak smakowało moje imię, oddasz serce w depozyt komuś innemu, komuś lepszemu. Szczęście wypełni Cię po brzegi, od paznokci u stóp, do końcówek rzęs. Życzę Ci tego, wiesz. I będziesz żyć w spokoju, łykać złudzenia w pigułkach każdego pojedynczego ranka, ale nic nie będzie takie samo jak nasza samotność we dwójkę, JAK NASZE BYCIE RAZEM OSOBNO. [01.08.2013]
|
|
|
Muszę odejść od Ciebie, zanim odejdę od zmysłów. | Aleksandra Steć
|
|
|
Jedna chwila może zmienić całe życie. Najgorsze jest to, że człowiek nigdy się jej nie spodziewa. Budzi się jak zwykle rano i nie wie, że to właśnie dziś. Dziś wszystko zacznie biec w innym kierunku, niezależnie od woli zainteresowanego.
|
|
|
Jeśli mimo wątpliwości to nie będzie proste, nie będzie intuicyjne, coś innego będzie dobre.
Jeśli będę musiał się odwrócić i to, co czuje zniszczyć, nie móc o tym mówić. Jeśli będę musiał poczuć tak, musisz zrozumieć to będzie koniec nas, koniec. Dziś tak to czuję.
|
|
|
"To boli - kiedyś blisko, teraz sobie obcy ludzie. I trudno, tak musiało być. Nie mam złudzeń, nie mam pretensji, nie czuję nienawiści." | Eldo
|
|
|
"Call it over, call it gone. Call it nothing, see what you've gone and done."
|
|
|
Najpierw jest zauroczenie, poźniej wielka miłość, następnie przyzwyczajenie, jeszcze poźniej brak szacunku, czasu i zainteresowania. Poźniej nagle jedno odchodzi, a drugie uświadamia sobie, że nie może żyć w samotności.
Schemat za schematem schemat pogania.
Wspólne śniadanie, wieczorny spacer to naprawdę nie wielka cena za podtrzymanie tego o co tak mocno WALCZYLIŚCIE na początku.
|
|
|
"Składamy się z nierównych warstw, chcę pobyć sama. Nie tłumacz się. I każdy z nas tyle traci, wiesz?
Wciąż przez to, kim udaje, że jest. Wyciągasz dłoń kolejny raz, o co prosisz - dam, odstąpię płaszcz
a potem... po prostu chodź i otrzyj łzy."
|
|
|
"If we'd go again, all the way from the start, I would try to change things, that killed our love. Your pride has built a wall so strong, that I can't get through. Is there really no chance to start once again?" Klaus Meine
|
|
|
„Kiedy nie można dodać dni do swojego życia, trzeba dodać życia swoim dniom” A. Julliand
|
|
|
Nie oczekuję, że swoją obecnością spowodujesz, że ból zniknie. Muszę się z nim zmierzyć. Sama. To jedyny sposób. Moje serce ciągle jest przy Tobie, nawet jeśli tego nie czujesz, ani nie słyszysz. Moje palce próbują dotknąć Twoich, ale jedyne, co czują to chłód ściany jaka powstała między nami. Tęsknię za Tobą bardziej niż kiedykolwiek za kimkolwiek tęskniłam. W tym momencie. Łzy, wspomnienia, samotność, poczucie porażki. Już sama myśl o tym, że nie będzie Cię w moim życiu przeraża mnie dogłębnie. Tak bardzo chciałabym, abyś tu był [cz2].
|
|
|
Próbowałam dzisiaj w ogóle o Tobie nie myśleć. Tak bardzo chciałam, ale niestety nie udało się. Od momentu, kiedy rano przebudziłam się, wiedziałam, że czegoś mi brakuje. Zabolało aż do szpiku kości. Czegoś mi brakuje.. Ciebie.. Twojego głosu. Twoich pocałunków. Bicia Twojego serca. Mogę udawać, że ta nieobecność nie boli. Że jest mi obojętne. Że minęło… Mogę udawać, że jestem silna i dzielna, ale po co to robić? Sama siebie nie okłamię. Tak bardzo za Tobą tęsknię. Tak chciałabym, abyś tu był, blisko mnie. Trzymał mnie za rękę i spoglądał z tym swoim słodkim uśmieszkiem w moje oczy. I jeszcze żartował w ten swój ironiczny sposób [cz1].
|
|
|
|