 |
|
wybacz, mam uczulenie na pierdolenie głupot.
|
|
|
|
pozbycie się Go z serca ? to tak jakbyś namalowała mi markerem na ścianie serce i kazała zmazać gumką.
|
|
 |
|
Samemu idzie się szybciej,ale we dwoje dociera się dalej..
|
|
|
|
Rozpamiętując to,co było możesz stracić to,co się rodzi...
|
|
|
|
uparcie szuka w tej bajce gorszych chwil, by udowodnić samej sobie, że tak naprawdę nic nie straciła ...
|
|
|
|
pamiętasz momenty, gdy byłaś tak bezsilna. pamiętasz chwile, gdy siedziałaś przy oknie z kubkiem gorącej herbaty i myślałaś co on teraz robi. co mu przeszkodziło w tym by do ciebie napisać. zastanawiałaś się godzinami. ściskałaś telefon w ręku, zero oznak życia. nie wytrzymujesz, dzwonisz do niego, włącza się automatyczna sekretarka. pamiętasz te chwile, gdy chciałaś, żeby był przy tobie, a on w najlepsze bawił się z twoją kumpelą na urodzinach przyjaciela? zapamiętaj, bo takich bolesnych chwil się nie zapomina.
|
|
|
|
Jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy...
|
|
|
|
miłość ? rozszerzone źrenice jak po dragach , szybsze bicie serca , które w ogóle cię nie słucha . uśmiech nawet gdy kładziesz się spać o 3 nad ranem , po obejrzanym horrorze . totalny odlot , niewyobrażalny stan , a później milion łez , bezsenność i co najmniej trzy miesiące wyciętne z życiorysu .
|
|
|
|
a gdy wieczorami pokazywał mi na niebie Wielki Wóz w towarzystwie milionów innych małych kropeczek, doświadczałam tego właśnie zapomnienia, którego teraz tak mi brak.
|
|
|
|
musiała odejść, choć nie wyobrażała sobie życia bez niego. wiedziała, że odchodząc dzisiaj może już nigdy więcej nie znaleźć klucza do jego serca. cierpiała, bo po raz kolejny los udowodnił jej, jak kruche bywa szczęście. pocałowała go w policzek, wdychając może już po raz ostatni zapach jego ciała.
|
|
|
|
Naprawdę zabolało, wiesz? To, co wydawało się być przeszłością, znowu uderzyło mnie w twarz. Gdy dusiłam się płaczem zrozumiałam, że ta przeszłość wciąż we mnie żyje.
|
|
|
|
... biegłam beztrosko wsród torów. W rękach trzymając czerwone maki, których płatki falowały w powietrzu. Z zamkniętymi oczami czułam się tak lekko zapominając o całym świecie. Włosy beztrosko rozwiewał mi wiatr... Delikatnie otworzyłam oczy by spojrzeć na romantycznie zachodzące słońce i nagle wydobył się ze mnie piskliwy dźwięk, który brzmiał : " O Kurwa pociąg ! "
|
|
|
|
Dodaj komentarz
