 |
|
przesłodzona kawa, książka od angielskiego pod łokciami i mój wygląd: pościerane uda, poobijane ręce i nogi, zbita kość piszczelowa, a twarzy wolę się nie przyglądać - co wygląda bardziej jak skutki treningu sztuk walki, aniżeli piłki nożnej. i w tej codziennej, może nie najlepszej i zwyczajnie banalnej, może uznasz, że nieistotnej chwili, twierdzę, że lubię życie i w sumie to piękne jest, mimo wszystkich tych gównianych spraw.
|
|
|
|
ten człowiek uzależnia. uzależnił mnie, moje serce które tak go od zawsze uwielbia, moje zmysły. ciało nie rozumie, czemu nie przygryza moich warg czy nie całuje szyi. wyłącznie serce ostawia gdzieś te wariactwa i ten jeden raz zachowuje się racjonalnie, nie skomle, nie łomocze w piersi - leży sobie wygodnie opierając się prawą komorą o mostek mrucząc coś o tym, że w końcu nie musi zapieprzać na półtora etatu i po godzinach.
|
|
|
|
uczymy się żyć bez siebie - można tak to nazwać. uczę się zapełniać czas, znajdować masę innych zajęć, nie mieć wolnego czasu, nie pozostawiać pustego miejsca w którym stwierdziłabym, że powinien się znajdować. mimo to, nie uczę się żyć w taki sposób, by ten schemat zapieczętować na wieczność. motorem dla którego wstaję nad ranem z łóżka jest ta jedna świadomość, że za kilkadziesiąt dni znów się do niego przytulę.
|
|
|
|
kiedyś po prostu nie wytrzymam tutaj, nie przez tych ludzi - przez siebie. już biję się od środka za samo to, że jestem jaka jestem i muszę udowadniać, na drugim planie innym, lecz na pierwszym przede wszystkim sobie, że dam radę. pozdrawiam łączenie szkoły wraz z egzaminami, treningów siatkówki i piłki nożnej oraz bierzmowania! brawo, def
|
|
|
|
treening, a potem może w końcu napiszę Wam coś więcej wpisów, jakieś posty na blogach czy coś :*
|
|
|
|
wiążę te relacje na wzór, którego jeszcze jakiś czas temu byłam aktywną przeciwniczką. przyjaciele. tak, nie rozumiałam jak można utrzymywać takie powiązanie z więcej, niż jedną osobą, a teraz, patrząc na tych ludzi nie przychodzi mi na myśl inne określenie. zgadza się - Ona jest jedna, najważniejsza i nikt nie próbuje nawet się tu wpieprzać i podważać tego zdania, lecz nie mogę powiedzieć o tej grupce "znajomi" bo nie nosimy takich samych łańcuszków, nie mamy aż tylu wspólnych wspomnień czy nie nocujemy u siebie średnio dwa razy w tygodniu. są tutaj przy mnie, pozwalają mi płakać, kiedy jest źle i nie boją się moich łez. słuchają, co najważniejsze. pakują we mnie rady. masują po plecach lub wyciągają na piwo. istnieją, sprawiając mi tym największy prezent od losu.
|
|
 |
|
Gdy tęsknimy przywołujemy te dobre wspomnienia w każdej minucie myślenia o swoim Misiu, oglądamy wspólne zdjęcia przy cichej i spokojnej muzyce, być może jakieś filmy na których jest się razem, by usłyszeć głos, swojego szczęścia, zobaczyć jak się uśmiecha, zobaczyć całą i pomyśleć jak to by było cudownie już być blisko siebie. Często spoglądamy na zegarek, z nadzieją że ten czas płynie szybko, i dni mijają jak mrugnięcie człowieka. Co najważniejsze w ten czas gdy tęsknimy uświadamiamy sobie jeszcze bardziej, jak bardzo kochamy tą osobę, jakie szczęście oraz siłę nam daje w życiu, jak bardzo tej osoby potrzebujemy i że nie możemy bez niej żyć, bez jej śmiechu, bez jej cudnych oczu, bez jej uśmiechu na twarzy, bez jej miłości po prostu nie możemy żyć bez całej tej osoby. część 2 / glupek_z_przypadku
|
|
|
|
Tęsknota za osobą bliską tobie i twojemu sercu, czym jest?
Każdy wie dobrze czym jest tęsknota, według mnie w miłości jest to ogromne
uczucie pragnące, by ta nasza gwiazdka na niebie, wróciła do nas, by przytuliła nas po ich nieobecności,
powiedziała że kocha i nigdy nie opuści, że już jest przy nas i chce być przy nas bo nie może nacieszyć się tymi ramionami do przytulania, ustami do całowania oraz oczami w których można zatonąć na zawsze. Lecz z drugiej strony te uczucie
dołuje człowieka, choć wie się kiedy znów ujrzymy swoją miłość, swoją Itakę wolną od wszystkich
zmartwień, to ten czas biegnie tak wolno na złość, i przedłuża każdą minutę tego męczącego czasu, tego odliczania do upragnionego dnia. część 1 / glupek_z_przypadku
|
|
|
|
trzecia w nocy, zamknięte powieki, Jego oddech na twarzy, wersy Chady, za dużo słów o tak dużym znaczeniu i uczucie, które przerastało nawet moje, podobno dzielne, serce.
|
|
 |
|
Emocjonalni ludzie cierpią przez byle co i byle kogo / 3XTAK
|
|
|
|
jak nie rozsypię się na kawałki przez te plus minus sto dni bez Niego, to będę mistrz.
|
|
|
|
dostałam od niego to pełne poczucie opieki - ramiona, które potrafiły otulić moje, wedle nastroju, na wysokości barków czy talii; dłonie, które zaciskały się na moich lub głaskały mnie po głowie, ramieniu, brzuchu czy plecach; troskę, która przemawiała jego głosem zadając wciąż pytania czy wszystko w porządku, dobrze się czuję, czy lepiej, na które odpowiadałam raz na jakiś czas, w między czasie ucinając sobie drzemki. dostałam te wargi, ten język, te serie pocałunków, a nie roztkliwiając się, całuje najlepiej. mogę wymieniać całą paletę jego narządów - brzuch, który zabójczo mnie kręci, tyłek, którym się potężnie jaram, ale jedną cząstkę uwielbiam w nim najbardziej i to o jej zdobycie i funkcjonowanie będę walczyć najmocniej-serducho, które tak pięknie bije mu w piersi.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
