 |
|
I tak ona znowu miała rację, wiedziała że i tak to się skończy. Wiedziała że ten dupek mnie zrani. Wiedziała jak zawsze, a ja jej nie posłuchałam. Bo tylko Ona wie o mnie wszystko. I to ja znowu wyszłam na skończoną idiotkę. Tak bliźniaczko! Zraniłam Ciebie! Przepraszam ! ;c
|
|
|
|
Czasem są takie rzeczy które nie warto odkrywać ...
|
|
|
|
Serce wali jakby miało zaraz wyskoczyć, oddech zbyt szybki, oczy pieką od płaczu...tak to było uczucie wtedy gdy stałeś z nią w parku ...
|
|
|
|
[1]Nie jestem idealna. Nikt nie jest. Wyglądam jak wyglądam. Bóg mnie taką stworzył. Nie jestem ładna ale też nie brzydka, dbam o siebie jak mogę, ale niektórych rzeczy nie da się zmienić, chodź nie mówię że nie można. Nie boję się już krytyki innych, nie interesuje mnie zdanie innych o mnie. Nie muszą mnie wszyscy akceptować. Mam przyjaciół którzy kochają mnie taka jak jestem, nie taką jaką chcą abym była. Kochają mnie bo jestem sobą. Czasami przyglądając się tak w lusterku mam ochotę zrobić krok w przód aby być ładniejsza, bo mogę, ale nie chcę. Moje życie zawsze opierało się na kłamstwach, wstydzie.
|
|
|
|
[2]Ale tu nie ma co się bać, nie ma co ukrywać, prawda i tak wyjdzie na jaw. Lecz nieliczy sobie z tym radzą. Gdz widzę w lustrze swoje odbicie, widzę słabą kobietę, z wieloma problemami. Ale to tylko odbicie, w rzeczywistości jestem silna, bynajmniej na tyle silna aby sobie poradzić. Wiadomo są chwile słabości. Ale pewne słowa wypowiedziane przez bliską mi osobę dały mi dużo do myślenia 'jesteś idealna i nie pozwól by ktoś Cię zmienił, pamiętaj' powtarzał, szkoda że już Go nie ma...
|
|
|
|
[1]Pamiętam ten dzień gdy weszłam do gabinetu lekarskiego aby dowiedzieć się co mu dolega. Usiadłam na wskazane miejsce lekarza, zajrzał do kartoteki a jego usta momentalnie opadły w dół, po chwili się uśmiechnął, ale to nie był taki serdeczny raczej taki uśmiech pocieszenia i współczucia ' da się go uratować' z moich ust wydobyły się ciche słowa, serce waliło mi jak nigdy, spojrzał się na mnie i pokręcił lekko głową 'przykro mi' powiedział po chwili. Podziękowałam mu i wyszłam, usłyszałam krzyk mojej duszy i dźwięk jakby pękającego szkła, lecz to serce. Przetarłam oczy i skierowałam się do jego sali, leżał tak słodko wpatrując się w sufit, rozmawiając z kumplem o jego planach życiowych ' zostaniesz świadkiem?' w jego głosie było słychać radość, której już nigdy nie usłyszę. Gdy zakończył rozmowę przez telefon spojrzał się w moją stronę, uśmiechnął się jakby zobaczył jakiegoś anioła, był taki szczęśliwy. Posmutniał.
|
|
|
|
[2] Nawet nie wiem kiedy łzy poleciały mi z oczu i kiedy stałam w jego objęciach. Czułam wtedy że moje życie legło w gruzach. ' poradzimy sobie kochanie' te słowa dały mi do myślenia że to ja powinnam jego pocieszać ' tak bardzo Cię Kocham' szepnęłam. Odnalazłam jego wzrok, widziałam w nich strach, ale także walkę. Wiedziałam że się nie podda, wiedziałam że będzie walczyć. Walczyć dla nas.
|
|
|
|
Co ja wyprawiam? wszystko niszczę ! ranie tych których nie powinnam ...
|
|
 |
|
nie miałam możliwości powiedzenia mu o mojej pierwszej, prawdziwej miłości. nie mogłam przytulić się do Niego, gdy moje serce było złamane. nie miałam okazji, by przyjść do Niego, i poprosić żeby przemówił 'temu czy tamtemu' do rozsądku, bo nie dają mi spokoju. nie mógł stać obok mnie, podczas gdy zdmuchiwałam świeczki z osiemnastkowego tortu. nie miał okazji nauczyć mnie jeździć autem. nie mógł pogratulować mi zdanej matury i egzaminu zawodowego. nie dałeś mu szansy Boże, by tak na prawdę był moim bratem.. / veriolla
|
|
|
|
' Przestań ! ' te słowa odbijały mi się jak echo ' przestań, nie warto ' mówiła moja dusza ...
|
|
 |
|
Tęsknota. Jeden wyraz, a znaczy tak wiele. Potrafi być ważniejsza od wszystkiego, od każdej potrzeby. Każdy człowiek za kimś tęskni. Za dziewczyną, chłopakiem, mamą a może nawet ukochanym zwierzątkiem. Bo taki jest sens naszego życia, że chcemy być dla kogoś ważni. Tak po prostu. Pragniemy być dla kogoś tą wyjątkową i ukochaną osobą. Szukamy pewnego człowieka, który będzie nas kochał za wszystko. Za to, kim jesteśmy. Kogoś, kto nas przytuli, gdy będzie nam źle. Pożyczy kurtkę bądź bluzę, kiedy będzie nam zimno. Kto nas wysłucha nawet, jeśli gadamy od rzeczy. A gdy mówimy za dużo zamknie nasze usta pocałunkiem. Delikatnym albo namiętnym w zależności od upodobań. Czy to tak dużo…?! Bo nieważne, kim jesteś chciałbyś stać się dla kogoś całym światem…
|
|
|
|
Pokaż komentarze (3)
