 |
Nie wiem, czy chcę, żeby ludzie wiedzieli, że ja tak bardzo czuję. Nie chcę ludziom pokazywać, że się czasami boję, że mam swoje strachy, słabości, bo mogą powiedzieć – aha, to ty jesteś zwyczajna… I machną na mnie ręką. Więc czasami lepiej nie mówić – niech sobie myślą że jestem „stalową damą”. Najważniejsze, żeby przed sobą nie udawać.
|
|
 |
Nigdy nie rań kogoś, kto mówi, że Cię kocha i przy tym patrzy Ci głęboko w oczy. Kogoś, kto nie wstydzi się płakać przy Tobie, ani śmiać się w głos. Nie wiesz, jaka walka toczyła się w nim, zanim Ci zaufał. To ktoś, kto poznał życie z gorszej strony i nie zasługuje więcej na cierpienie.
|
|
 |
Zawsze wystarczałam. Tak doraźnie. Kiedy ktoś mnie potrzebował, kiedy ktoś chciał opowiedzieć jakąś nudną historię, kiedy komuś brakowało towarzystwa. Zawsze byłam. Ale moja obecność nie była niezbędna, wyczekiwana, uniwersalna. Nigdy nie byłam kimś, kto mógłby wystarczyć na dłużej.
|
|
 |
Jest tyle do wykrzyczenia, a i tak wciąż milczymy.
|
|
 |
Ludzie ranią tak mocno jak ich kochasz.
|
|
 |
pamiętaj, że zawsze jest ciężko, zanim zacznie być pięknie
|
|
 |
nie ma to jak zgubić telefon brata wraz ze swoją bezcenną kartą, a w efekcie końcowym usłyszeć od Jaro 'pierdol tego dziada, jutro w Zako będziesz miała nowego iphona' a ona do Niego 'pierdole iphona chce nokie'. haha // n_e
|
|
 |
siedziała smutna w domu. nie wiedziała co się dzieje z Nim. nie odpisywał na esy. w pewnym momencie zadzwonił do niej i zaczęli rozmawiać. wyjaśnił jej wszystko, a ona spytała na koniec 'masz 4 minuty?'. odpowiedział 'mam godzine, czekaj na mnie'. i pojechali razem przed siebie. z godziny zrobiły się cztery godziny. ona musiała wstać skoro świt a On dalej sobie smacznie chrapie. ;< // n_e
|
|
 |
Stoisz przede mną. Uśmiecham się do Ciebie. Uważasz, że jestem szczęśliwa. Mylisz się. Jestem zagubiona. Samotna. A w mej głowie roi się od potworów. Nie mam z kim porozmawiać. Nie. Nie dlatego, bo nie ma człowieka. Człowiek jest. Tyle, że ludzie nie potrafią słuchać. Nie potrafią zrozumieć. Nie chcą zrozumieć. Powierzchownie ocenią Twój problem. Wyciągną złe wnioski. Bo, jak można wyciągnąć odpowiednie, kiedy się nie słucha. Prawda? Jest jeszcze druga opcja - stwierdzą, że się użalasz, bo inni mają gorzej. Tyle nieszczęścia jest na świecie. Ty żyjesz w bajce. Bajka, w której jest księżniczka. Ma dwie nogi i ręce. Na pierwszy rzut oka zdrowa. Dookoła pełno potworów. I żadnego rycerza, który przyjdzie jej na ratunek. Dlatego lepiej się uśmiechać. Udawać, że jest dobrze. Kłamać na każdym kroku. Cieszyć się i śmiać, a potem w nocy najgłośniej płakać. Wyć jak wilk do księżyca. I wiesz? Masz racje. Ludzie nie popełniają samobójstwa, bo są samotni. Z samotności naprawdę wiele można wyciągnąć
|
|
 |
"Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni, niż leżąc w łóżku z naszymi tajemnicąmi i wewnętrznym głosem, którym żegnamy lub przeklinamy mijający dzień."
|
|
 |
"Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy się go wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasem wbrew własnemu."
|
|
 |
To nie jest tak, że ja nie wybaczam.
Wybaczam, tylko nie potrafię zapomnieć,
i boję się, że to co tak bolało może się powtórzyć.
|
|
|
|