 |
|
Nie odchodź teraz, kiedy jesteś dla mnie wszystkim.
|
|
|
|
To zawsze przychodzi tak zupełnie niespodziewanie. Wmawiasz sobie, że na pewno się nie zakochasz i orientujesz się nagle, że wpadłaś po uszy i chyba już za późno. Potem pewnie będziesz cierpieć, bo to miłość bez wzajemności, prawda? Zostanie Ci parę wspomnień i jego śmiech gdy mówiłaś coś, nawet zupełnie niezabawnego, a on się śmiał, żeby sprawić Ci przyjemność, potem nazywał kretynką, Ty jego biłaś po głowie i ganialiście się w deszczu. I zostaje Ci tylko tyle i już jest za późno na wmawianie sobie “nie zakocham się w nim”.
|
|
|
|
Czasami mam ochotę odejść. Tak po prostu wyjść i zatrzasnać drzwi. Odejść i zapomnieć. Ale coś tu mnie trzyma. Oprócz grawitacji chyba nie ma już nic. Zdarzają się dni , w których jestem szczęśliwa i uśmiecham się nawet do ściany . Ale czasami chcę zniknąć. Czuję się wtedy niewidoczna , jak status na Gadu-Gadu. W momencie , gdy chcę zniknąć , zawsze szukam kogoś , kto przemówi mi do rozsądku i powie Stój , Uspokoj się !. Takich osób jest bardzo mało, ale są. Nałogowo szukam szczęścia, ale ono ciągle ucieka . Próbowałam je gonić , złapać . Ale Ono szybko biegnie. Próbuję nie oglądać się w przeszłość , nie wracać do wspomnień z przeszłości . Teraźniejszość staję się dla mnie okrutna , a przyszłość tak strasznie boli .
|
|
|
|
Wyciągnęła z plecaka wódke i wspominając chwile spędzone z nim upijała się..Wzięła w garść opakowanie tabletek nasennych i połykając po kilka popijała alkoholem..Robiła się coraz bardziej senna i jeszcze wyjęła z plecaka żyletke.Rozpakowała ją i przyłożyła do ręki.Trzęsąc się przydusiła ją mocno i pociągnęła wzdłuż.,po czym mdlejąc osunęła się na ziemie.Nie było już odwrotu..Po woli odchodziła w strone światła…Jednak Bóg nadal walczył o jej życie..Dochodziła Późna godzina,była nieprzytomna,ale jeszcze oddychała.Oddech był coraz słabszy i z każdą minutą ustawał..Już nic nie czuła,czekała na przejście w krainę umarłych….
|
|
|
|
Przychodzą takie wieczory jak ten. Zmywasz czerwony lakier z paznokci, pijesz kakao, poprawiasz włosy, słuchasz Jamesa Blunta. Czujesz w sobie dojrzałość, siłę, namiętność, odwagę. Przychodzi świt i jesteś zwykłym dzieckiem.
|
|
|
|
Czasem poprostu trzeba wziąść duży haust powietrza , i mieć wyjebane na wszystko.
|
|
|
|
Było coś po 2 w nocy. Skulona siedziałam na parapecie okna, a silny wiatr rozwiewał pukiel moich włosów. Moje dłonie mocno ściskały kostki, a usta przylegały do kolan. Policzki nasiąknęły gorzkimi łzami, a oczy szczypały mnie od drobinek tuszu, który przedostał się do spojówki. I właśnie w tamtym momencie nie zależało mi na niczym, dosłownie wszystko miałam gdzieś. nie obchodziło mnie co się ze mną stanie. Wtedy miałam ochotę zniknąć z tąd na zawsze, przestać czuć ten cholerny ból w klatce piersiowej, który z każdą minutą było silniejszy.
|
|
|
|
Wróciłam wtedy o północy, a w mojej krwi rozpływał się alkohol. Ubranie przesiąknięte było łzami, a wodoodporny tusz za kilkadziesiąt złotych znów okazał się zwykłym badziewiem. Wspinałam się po schodach, używając ostatków sił, a kiedy byłam już na górze z hukiem otworzyłam drzwi pokoju i wpadłam do niego wprost na łózko. Mama czekała w kuchni, usłyszałam jej głos. Wołała mnie po imieniu, którego rozumiałam tylko połowę, aczkolwiek moja głowa miała inne problemy. Z pretensjami wbiegła do pokoju i wydzierając się na cały głos, opierniczała mnie za alkohol i późny powrót do domu. - Nie krzycz mamo, obudzisz sąsiadów. - Szepnęłam do niej, zakrywając twarz. - Córcia, co się stało? - Teraz w jej głosie widocznie słychać było zmartwienie. - Życie ulotniło się z mego ciała. - Odpowiedziałam nakrywając się kocem. - Słucham?! - Usłyszałam z ust mamy. - Umarłam mamo, umarła moja dusza. Serce wciąż krwawi, a on tam zabawia się z inną.
|
|
|
|
poszła w ich pamiętne miejsce. usiadła na pamiętnej ławce, a wspomnienia po raz kolejny rzuciły się jej na szyję. była cała roztrzęsiona. na twarzy, miała rozmazany tusz. w ręku trzymała, butelkę czerwonego wina. - tęskniłaś? - usłyszała z oddali. obróciła się gwałtownie. stał. jak gdbyby, nigdy nic. wpadła w atak furii, rzuciła butelką o chodnik. wino spływało, po ulicy. podeszła do niego i wybuchając płaczem, niczym opętana, zaczęła okładać go rękami. - po co wracasz?! po co?! dlaczego znowu robisz mi to samo?! nie chcę Cię widzieć, rozumiesz?! nie chcę Cię widzieć! opadła z sił. kucnęła i zwinęła się w kłębek. klęknął obok niej. przytulił, czule całując w policzek, wyszeptał, że to był ostatni raz, że to się nigdy więcej nie powtórzy. - naiwnie uwierzyła. po raz kolejny.
|
|
|
|
dobra, jest sukinsynem. skurwielem, który traktuje dziewczynę jak zabawkę, jedną z wielu, który zmienia ją co jakiś czas na nową, aby nie popaść w chorą rutynę. kretynem wpadającym w coraz to nowsze uzależnienia - wóda, hera, koka. pod hasłem 'przyjaciel' trzyma osobę, która zapożyczy Mu działkę kiedy będzie na głodzie. miłością darzy narkotyki. nie uznaje czegoś takiego jak 'rodzina', matka i ojciec są Mu zupełnie obcymi osobami. jednak jest też człowiekiem dzięki któremu Ona była przez pewien czas szczęśliwa.
|
|
|
|
nie pozwól , by twoje życie straciło sens przez osobę , która po prostu nie jest ciebie warta .
|
|
|
|
Ważne jest, aby pozwolić pewnym rzeczom odejść. Uwolnić się od nich. Odciąć. Zamknąć cykl. Nie z powodu dumy, słabości czy pychy, ale po prostu dlatego, że na coś już nie ma miejsca w twoim życiu. Zamknij drzwi, zmień płytę, posprzątaj dom, strzepnij kurz. Przestań być tym, kim nie jesteś. Bądź tym, kim jesteś. Musisz zrozumieć, że to nie jest gra znaczonymi kartami. Raz wygrywamy, raz przegrywamy. Nie oczekuj, że inni Ci coś zwrócą, docenią Twój wysiłek, odkryją Twój geniusz, odwzajemnią Twoją miłość .
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
