 |
|
mówię dobranoc, z myślą, iż już więcej nie wstanę.
|
|
|
|
chciałabym jeszcze raz zasnąć w ubraniach, zmęczona od śmiechu.
|
|
|
|
psychiczna bariera, lęk, postawiony opór.
|
|
|
|
a jeżeli kiedyś przypadkiem ktoś będzie chciał nas sobie przedstawić, powiesz mu, że już się znamy?
|
|
|
|
nie jestem gotowa na bycie twoją koleżanką.
|
|
|
|
już nie wiem, jak mam ci tłumaczyć, że kocham cię bardziej niż siebie.
|
|
|
|
powiedz mi co czułeś, gdy mnie całowałeś.
|
|
|
|
przecież mam niebieskie oczy. zapomniałeś?
|
|
|
|
znienawidź mnie jeszcze bardziej, karmię się twoim zawistnym spojrzeniem.
|
|
|
|
nie lubię ludzi. tak, zawsze byłam sukowatą, wredną panną. nic na to nie poradzę.
|
|
|
|
skarbie, czasem nie jesteśmy w stanie zrozumieć tego na czym nam zależy.
|
|
 |
|
Nie piszę, byś się odezwał.
Piszę, bo czasem serce potrzebuje oddychać tym, co prawdziwe.
Pamiętam Twój spokój.
I to, co rodziło się między słowami.
Może nic z tego nie będzie.
A może już było — tylko jeszcze nie w pełni.
Ale jeśli kiedyś spojrzysz w swoją ciszę
i coś tam jeszcze o mnie odnajdziesz…
…to wiedz, że ja już dawno
przestałam się bać czuć.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
