 |
|
"-Norbi daj spokój już. Odpuść. On i tak nie zrozumie - widzimy się jutro malutka nie? -jeśli dożyję... -hej hej! Co ja tu widzę? Koniec ze smutkami chodź się przytul do mnie i zobaczysz bedzie lepiej"
|
|
|
|
" -Ty jej przyjacielem? Nie rozśmieszaj mnie. Jedyne co umie robić to zadawać ból i porzucać ludzi jak śmieci, bez żadnego wyjaśnienia. Czerpie z Ciebie to co chce a jak się znudzi to pójdziesz na boczny tor. Skończysz jak ja. Bo Ona nie umie kochać. -słuchaj gnoju, jeszcze raz ją obrazisz w moim towarzystwie a nie ręczę za siebie. Powiem Ci więcej, kiedyś przyznałem jej się, że coś do niej czuję. Byłem wtedy z kimś. Wiesz co zrobiła? Wolała cierpieć z powodu utraty przyjaciela niż być powodem rozstania. Nie mów mi więc, że nie umie kochać. Nie jest samolubną, egoistyczną świnią, jaką sam jesteś. Chciałeś ją mieć bez zobowiązań... Co, myślałeś że nie wiem? Że mi nie powiedziała? Masz rację, nie musiała mi nawet mówić bo znam ją na tyle by to wiedzieć"
|
|
|
|
"- Norbert?! Widzę, że teraz Ciebie wzięła w obroty. - Ja byłem przy niej dużo wcześniej niż Ty i jeszcze długo po Tobie zostanę. Jestem jej PRAWDZIWYM przyjacielem, bratem, który specjalnie przyjechał żeby spędzić z nią dzień, by jakoś mogła funkcjonować i przysięgam, że jak jej włos z głowy spadnie to pierwsze co zrobię to zapukam do Twoich drzwi i nie będę czekał na wyjaśnienia"
|
|
|
|
Przesiedział ze mną cały dzień wczoraj tylko po to bym czuła się bezpiecznie.
|
|
 |
|
po raz pierwszy w życiu mam o co walczyć. po raz pierwszy w życiu coś jest tak ważne, że cały rozsądek i rozum się wyłącza. nie odpuszczę bo nie chcę znów żyć bez sensu./whoami
|
|
|
|
Jeśli masz być, to będziesz. Mimo wszystko wierzę w Ciebie, wierzę że kiedyś pobiegniesz. Poczekam tyle ile trzeba, dwa tygodnie, kilka lat, całe życie. Tylko się nie spóźnij. / Stanisław Ignacy Witkiewicz
|
|
|
|
" -Norbert... Mozesz przyjechać? -co się stało mała? -proszę przyjedź... -nowy adres? -tak. Już Ci podaję to będzie..... -ej a czy to nie tam mieszka..? -tak. To samo piętro -zaraz będę malutka, nic się nie martw, wsiadam w samochód i jadę. -proszę nie rozłączaj się. -nie no pewnie zaraz przepnę się na słuchawki."
|
|
|
|
Przeprowadziłam się... Teraz mieszkamy drzwi w drzwi. A miało być prościej
|
|
|
|
Życie to nie Word gdzie możesz skasować ostatni akapit.
|
|
|
|
"-przestało Ci zależeć? -chyba tak. -a co z nim? -nie wiem mam to w dupie... Tak jak on moje uczucia kiedyś miał"
|
|
|
|
Bynajmniej nie była to lekka, łatwa i przyjemna rozmowa. Była oblana milionem łez, wypowiedziana masą gorzkich słów i utulona żalem do snu.
|
|
|
|
"-ej co sie stało? -z czym? -noo ze wszystkim... -wiesz.. Trochę ciężko mi o tym mówić, nawet nie wiem od czego zacząć. -od początku" i tak zaczęła się jedna z najdłuższych rozmów w tym roku..
|
|
|
|
Dodaj komentarz
