 |
Czy to nie przyjemne mieć kogoś,
kto tęskni i chodzi,
i czeka,
i czeka?
|
|
 |
Czasami,
niektórych trzeba sobie odpuścić.
Nie dlatego,
że Tobie nie zależy tylko dlatego,
że to im nie zależy.
|
|
 |
Nie wiedziałam,
że istnieje tyle różnych sposobów na to,
by powiedzieć żegnaj.
|
|
 |
Czekam,
aż kiedyś powróci
wszystko,
czego nie przeżyłem.
Nie było przecież
nic piękniejszego.
|
|
 |
Lubimy wracać w miejsca,
gdzie spotkało nas coś dobrego,
gdzie spotkaliśmy kogoś ważnego dla nas.
Lubimy te powroty,
bo stale mamy nadzieję,
że ktoś lub coś jeszcze na nas czeka.
|
|
 |
Co za sens teraz o tym myśleć? Wszystko dawno minęło...
|
|
 |
Byliśmy ze sobą przez jakiś czas,
ale nie byliśmy tak naprawdę ze sobą,
byliśmy tylko do siebie przyzwyczajeni.
|
|
 |
Słuchaj,
to jest tak,
że tamtego człowieka już nie ma.
Umieramy co chwilę.
Nie ma już mnie tamtego sprzed pięciu lat.
Kiedy sobie próbuję przypomnieć,
jaki byłem,
nie pamiętam.
Mam różne zdjęcia,
ale to już nie jestem ja.
|
|
 |
Bardzo chcę wrócić.
Do Ciebie.
Aby dokończyć naszą rozmowę.
I rozpocząć wiele innych
|
|
 |
To przykre, ale najwidoczniej tak być musi, że w pewnym momencie, zupełnie niespodziewanie, zupełnie niekoniecznie wszystko gdzieś się rozpływa i już nic o sobie nie wiemy, żadnych listów, żadnych telefonów, żadnych gestów i słów. Jedyne, co na łączy, to ta niezmiernie wielka głucha cisza, która zabija każdą myśl, nawet tą najmniejszą, tą zupełnie bezbronną, bo przecież, żeby zrozumieć człowieka trzeba kopać głęboko, dosłownie sięgnąć korzeni, nie wystarczy machnąć obojętnie ręką, odwrócić się, odejść i powiedzieć "nieważne, było, minęło" .
|
|
 |
"gdy ją poznałem, zdałem sobie sprawę że chce się stawać lepszy dla drugiej osoby, żeby widzieć uśmiech na jej twarzy i żeby być zawsze blisko niej i żeby była szczęśliwa i brać w tym udział, robić coś. miłość ?"
|
|
 |
tak trudno zakończyć coś, co się nie zaczęło i postawić kropkę na końcu czegoś nigdy niezapisanego. Oddałabym wszystko, żebym ja była tą, którą wypełniłaby Twoje pustki, ta, którą osłodziłaby Twoje niedziele. choć zawsze dawałeś mi ciepło to nie miałeś odwagi zaryzykować sercem. a ja tak, chciałam być Twoim życiem. nie tylko z Tobą zasypiać, lecz także się budzić. a ja tak, umierałam z pragnienia, by rozweselić Twoje dni, by rozpalić Twoje serce, aby nie być jedynie opcją i nocami namiętności ja po prostu chciałam być Twoją miłością. uwierzyłam, że mam wszystko pod kontrolą, lecz wymknęło mi się to z rąk. zerwałam pakt i oddałam serce, tak, oddałam serce, a Ty nigdy nie mówiłeś, że nie, nie miałeś odwagi zaryzykować sercem. wiem, że w pewien sposób mnie ostrzegałeś ale zapragnęłam walczyć z wiatrakami, zapragnęłam zmienić to, co czujesz i urzeczywistnić moją fantazję.
|
|
|
|