 |
|
Sceny, bez sceny, bez reżysera.
Street art, live art - proza tu i teraz.//MNIA
|
|
|
|
Z otchłani bólu, rozpaczy, niewiary,
po szczyty nieba, zrozumienia, wolności i chwały.//Bisz
|
|
|
|
Masz w sobie coś, co możesz pokazać tylko wybranym.
Wciąż jest nas zbyt mało, by doprowadzić do zmiany,
lecz każdy z nas ma moc, by zacząć powoli wsączać łzy w serce skały,
aby poruszyć monolit.//Bisz
|
|
|
|
Z głową w chmurach stąpając twardo przewodzę
przez moje życie tę siłę, która czyni ciężkość lekką.
Baranek, który jest lwem, jestem piękną bestią.//Bisz
|
|
|
|
Dzień mija mi tak samo jak wczoraj. Miałem wyjść, pierdole odwołam.
Sumienie mówi mi o kontakcie z ojcem. W sumie nie mam już żalu,
to postęp. Nic nie jest takie samo jak przedtem. Za dzieciaka
widziałem to w innym świetle. Czas leci jak pojebany felix. Swoją
drogą też chciał bym to przeżyć. Może wtedy bym docenił
co mam dziś. Nie pogrywał tak z życiem, Jumanji.//Sitek
|
|
|
|
Ludzie są wierni, ciągle to słyszysz, na czele kurewskim ideałom.//Quebonafide
|
|
|
|
Widzę martwych ludzi i żywe wspomnienia.
Mokre oczy i życie w płomieniach.//Quebonafide
|
|
|
|
Mijam stada cieni i odbić, które o niczym nie marzą,
a ludzkie ambicje parują na chodnik ,jak ciekły azot.//Quebonafide
|
|
|
|
Świecisz tak ładnie Mała, znasz to, nie?
Ale nadal moje oczy cierpią na światłowstręt.//Quebonafide
|
|
 |
|
CZ.1. Dziś mija pełny rok, pamiętasz? Nie wiem dlaczego się łudzę, na pewno nie pamiętasz. Nigdy nie przywiązywałeś uwagi do dat. Jednak ja nigdy nie zapomnę zeszłorocznego wieczora, który odebrał mi wszystko. Nie wymażę z pamięci Twoich słów, które sprawiły że zaczęłam umierać. Nie mówiłeś wiele, ale wystarczyło tylko jedno zdanie, które tak perfekcyjnie rozbiło moje serce na tysiąc kawałków, to tym dobitnie sprawiłeś, że wszystko przestało się liczyć, a później tak po prostu odszedłeś. Nie wiem co było dalej, bo w głowie mam tylko czerń, swoistą pustkę i Twoje stwierdzenie 'tak będzie lepiej'. Chyba jeszcze dużo płakałam i prosiłam Boga, aby powiedział mi, że to nie jest prawda. Nigdy nie cierpiałam tak bardzo jak wtedy. Nikt wcześniej nie sprawił, że nagle wszystko przestało się liczyć. Moja miłość nie była ważna, ona była zbyt słaba, nie wystarczyła aby Cię zatrzymać. Straciłam wtedy wszystko, szczęście, poczucie bezpieczeństwa, wartości.
|
|
|
|
CZ. 2. Straciłam nawet siebie, bo nie miałam sił aby żyć w taki sposób jak dotąd. Nie miałam ochoty chociażby próbować. Twoje odejście mnie tak strasznie zniszczyło i przez cały ten rok próbuję odbudować samą siebie. Nie jest to proste, bo ciągle mam w głowie to wszystko co się między nami wydarzyło. Nadal pamiętam każdą dobrą i złą chwilę. Tak naprawdę nie wiem, w którą stronę mam iść. Ciągle mam mętlik w głowie, bo raz chcę się Ciebie pozbyć, a innym razem pragnę abyś znów był tutaj obok mnie. Cały ten rok, który przeżyłam w ogromnym cierpieniu i w tęsknocie był bardzo trudny i nie sprawił, że czuję się dobrze. Najwyraźniej to jeszcze za mało, być może potrzebuję jeszcze więcej czasu aby pozbierać swoje serce w całość, aby uporządkować myśli i nauczyć się, że moja miłość już dawno straciła swoją ważność. Cała ta historia była i jest dla mnie ogromną lekcją życiową. Mam w sobie wiele mieszanych uczuć, ale nie żałuję, że mogłam Cię poznać.
|
|
|
|
CZ. 3. Nawet to wszystko co wydarzyło się w ciągu ostatnich 365 dni, nawet żadna łza, ból serca, nieprzespana noc nie była w stanie sprawić, abym pożałowała znajomości i związku z Tobą. Często myślę, że tak właśnie miało być. Musieliśmy stracić siebie aby jeszcze bardziej docenić życie, aby zrozumieć, że los naprawdę jest w stanie podarować nam tak wiele, ale my to musimy zauważać. Nie wiem jak nasze losy potoczą się dalej, ale niezależnie od tego, co się z nami stanie nie zapomnij o mnie i o tym jak bardzo ważny dla zawsze byłeś. Nie zapomnij o mojej miłości, która jest w stanie przetrwać wiele, której nawet tak ogromne cierpienie nie było w stanie zniszczyć. Mimo wszystko, mimo całego tego zła jakie zesłałeś na mnie swoim odejściem ja ciągle życzę Ci wszystkiego co najlepsze. Mam nadzieję, że wreszcie odnajdziesz siebie i swoje szczęście. A ja jakoś sobie poradzę. Kiedyś na pewno przyjdzie chwila kiedy stanę na nogi i znów będę tak bardzo szczęśliwa. Wierzę w to. Wierzę. / napisana
|
|
|
|
Dodaj komentarz
