 |
|
Pamiętam jak lubiłam się Ciebie domyślać...
|
|
|
|
krzyczysz coś o niczym, co naprawdę ma znaczenie.
|
|
 |
|
starałam się zachować kamienną twarz, ale nie potrafię. nie, kiedy nasze spojrzenia się spotykają. nie, kiedy znów się mijamy. gdy zobaczę Ciebie znów, w tłumie twarzy pojawiających się co przerwę. zamieram, nie liczy się już nic. zapominam o oddychaniu i wstyd mi samej przed sobą, że tak mocno na mnie działasz. nie słyszę nic, jesteś tylko Ty. zgiełk i hałas zmieniają się w ledwo słyszalne szepty, wszystko blaknie. momentalnie przystaję, ale wtedy wraca świadomość. zmuszam się do zrobienia kolejnego kroku. uciekam. rzeczywistość znów przejmuje nade mną kontrolę, a ja nie ma sił, by się temu oprzeć.
|
|
|
|
przestrzeń pomiędzy nami wciąż się zmniejsza, zauważ to w końcu.
|
|
|
|
Czuję, że nie potrafię do Ciebie dotrzeć. Bardzo chciałabym być przy Tobie kiedy tego najbardziej potrzebujesz. Chciałabym zabrać od Ciebie całe to cierpienie, które przecież tak źle teraz znosisz.
|
|
|
|
pozwól mi zbliżyć się choć na chwilę, by poczuć ciepło Twojego ciała.
|
|
|
|
mam wrażenie, że się rozpadam. jestem cieniem samej siebie, straciłam energię. nie potrafię śmiać się jak niegdyś, cieszyć się każdą chwilą otrzymaną od losu. brakuje mi sił, by walczyć. nie potrafię uciec, choć czuję jak powoli gasnę. boję się, że zniknę. raz utraconego blasku nie da się odzyskać.
|
|
|
|
Uczucie pojawia się tak nagle, znikąd. Nigdy w to nie wierzyłam, a na pewno nie sądziłam, że może mi się to przytrafić właśnie teraz, gdy zaledwie miesiąc temu leżałam w łóżku całkowicie rozbita, powtarzając wciąż w myślach jedno i to samo zdanie: "nigdy więcej". Życie potrafi zaskakiwać w najmniej oczekiwanych momentach. Jest jeszcze zbyt wcześnie by mówić o czymkolwiek, ale lubię go, na razie tyle mi wystarczy.
|
|
 |
|
nie miej do mnie żalu, ja tylko chcę się uwolnić od miłości.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
