  |
|
Kocham Cię. Całym głupim sercem.
|
|
|
|
Nie wiem, dlaczego odkładamy rzeczy na później, ale gdybym miała zgadywać, to chyba powiedziałabym, że ma to wiele wspólnego ze strachem. Strachem przed porażką, strachem przed odrzuceniem, czasami po prostu ze strachem przed podejmowaniem decyzji, bo co jeśli się mylisz? Co jeśli popełniasz błąd, którego nie naprawisz ?
|
|
|
|
Moja głupota, tchórzostwo i brak zdecydowania mnie kiedyś zabiją.
|
|
|
|
Mimo wszystko zawsze jesteś, byłeś i będziesz tylko mój. Choćby w wyobraźni.
|
|
|
|
Wiesz, co to za uczucie, gdy Twoje dłonie ogrzewa kubek herbaty? Gdy bezpieczeństwem staje się dom? Gdy miłość odnajdujesz przy ulubionym misiu? Gdy ciepło stanowi Ci tylko i wyłącznie łóżko? Tak, to samotność - głucha i bolesna cisza, z której coraz trudniej udaje się nam wydostać.
|
|
|
|
Wiesz jakie to uczucie, gdy rozumiesz, że nie znaczysz nic?
|
|
|
|
Potrzebuję znaku, że coś się zmieni, potrzebuję powodu, żeby iść dalej. Potrzebuję jakiejś nadziei.
|
|
|
|
Coraz częściej odnoszę wrażenie, że życie cholernie ze mnie drwi...
|
|
|
|
Miało być miło, a skończyło się zanim się zaczęło.
|
|
|
|
Ktoś powiedział mi kiedyś, że przeznaczenie daje nam w życiu trzech nauczycieli, trzech przyjaciół, trzech wrogów i trzy wielkie miłości. Ta dwunastka jest jednak zawsze zakryta, tak że nie wiemy, kto jest kim, dopóki ich nie pokochamy, nie zostawimy lub nie pokonamy.
|
|
|
|
Miłość? Nieprzewidywalna. Nie określisz jej słowem ani nie przeczytasz o niej w książce, nie zobaczysz jej na ekranie pod postacią filmu, serialu czy też bajki, nie ujrzysz jej w obrazie, czy też rzeźbie. Nawet gdybyś była najlepszym pisarzem, reżyserem, malarzem czy też rzeźbiarzem nie odzwierciedlisz jej uroku. Na tym świecie są bowiem uczucia, które trzeba poczuć, inaczej nie dowiesz się o nich całej prawdy.
|
|
|
|
Najgorsza jest świadomość, że coś w życiu spieprzyliśmy. Coś poszło nie tak, nie po naszej myśli. Mogliśmy to zmienić, ale z dwóch opcji wybraliśmy jednak tą złą. Może czyjeś zdanie wpłynęłoby na naszą decyzję, nie mniej jednak kierowaliśmy się swoim rozsądkiem. I gdzieś po środku zgubiliśmy się, nie potrafiliśmy się zdecydować. Wybraliśmy według intuicji, która nakierowała nas nie na tą ścieżkę. Zawierzyliśmy sobie tym samym tracąc coś , co w banalny sposób mogliśmy przecież uzyskać.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
plusik
