 |
|
Wyglądasz zbyt dobrze, by nie mieć tu wrogów
|
|
|
|
Lubiłam te czasy gdy żyłam chwilą,
nie pamiętam już kiedy to się zmieniło..
|
|
|
|
Nie mówię, że moje zdrady to twoja wina, ale szczerze, to gdybyś był, a nie bywał w moim życiu, ja byłabym twoja cała a nie bywałabym czasem..
|
|
|
 |
mężczyźni kłamią, ale zabijają robaki . nie lubię robaków .
|
|
|
|
|
nie życzę jej źle, ale suki nienawidzę .
|
|
 |
|
Odezwał się. Odezwał się i nie pokazał żadnej skruchy, ba. Miałam nawet wrażenie, że zapomniał o naszej ostatniej rozmowie, o tym co mi powiedział, jak mnie potraktował i myśli, że mu to wszystko wybaczę? Nie, nie zapomnę tego, nie odezwę się, nie napiszę tej jednej wiadomości. Nie obchodzi mnie to, jak będzie reagował, ile będzie mi pisał, że tęskni. Nie obchodzą mnie jego kłamstwa. Bo mam ich dość. I chociaż miałam chwilę zawahania, to wygrałam ze swoją słabością, wygrałam z chwilowym impulsem, którego próbowałam się podjąć. Bo nie pozwolę sobie na zabawę moim kosztem. Nie chcę tego na nowo przechodzić. Wolę cierpieć w ciszy i z samotnością, bo tak będzie mi lepiej, łatwiej i wygodniej niż podczas cierpienia z powodu kolejnego rozczarowania. To nie jest dla mnie, nie jest to już moje życie. Ta sprawa została już zakończona, znajomość z nim, to ostateczny koniec. I nie będzie mi przykro, że odszedł. Nie będę tęsknić za człowiekiem, który pokazuje różne oblicza.
|
|
|
|
|
“ Potrzebuje faceta, który wie czego chce i
jedną z tych rzeczy mam być ja. ”
|
|
|
|
|
tutaj codziennie uczę się, że nie ma uczuć. jest tylko hajs, seks, hajs i trochę brudu.
|
|
|
|
|
jeśli robisz byle co, stajesz się byle kim .
|
|
|
|
|
- mamo ! - co ? - nic, kontrola słuchu . - co mówiłaś ?
|
|
|
|
|
przejechałam puszkę po piwie, więc wiem co to jest jazda po alkoholu, dziwko !
|
|
|
|
Powróciłam do naszego wspólnego bloga, który zaczęliśmy pisać. Do bloga, na którym było zawarte jedno z naszych najpiękniejszych i trwalszych wspomnień. Przypomniałam sobie wszystko. Każde uczucie, które nam towarzyszyło, przypomniałam sobie również Jego oddech i pierwsze słowa. To było coś niezwykłego, ale zarazem zakazanego. Bo nie powinnam powracać do tamtego okresu, do tamtego dnia, ale jednak zrobiłam to. Złamałam siebie i własne zasady, bo potrzebowałam poczuć cząstkę tego co kiedyś było, tego co zostało zapomniane. Nie żałuję nawet, że powróciłam do czytania naszych wspomnień, ale chyba żałuję wyłącznie tego, że tamta powieść nigdy nie zostanie skończona. Bo każde z nas się zmieniło, rozdzieliliśmy się i nigdy więcej nie połączymy. Szkoda mi tego wstępu, ale cieszę się również z tego, że on jest. Bo to jedna z nielicznych rzeczy, które pozostawił mi po sobie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
