 |
|
Przecież to uśmiech sprawia że życie staje się piękne :)
|
|
|
|
Ach, to życie!
Tak piękne w swojej zwyczajności
i tak zwyczajne w cudach... w małych cudach dnia codziennego...
|
|
|
|
Optymizm to umiejętność cieszenia się nawet z drobnostek. Bo życie, mimo wszystko, może byc piękne;)
|
|
|
|
Jeśli będziesz bał się nieznanego, to nie dowiesz się jak piękne i ciekawe jest życie.
|
|
|
|
Uczył ją świętować każdy zwykły dzień. I wiary w niezwykłość codzienności.
Pokazał jak piękne może być życie. Słowem, że nie wszystko trzeba mieć.
Prowadził krętą drogą jej własnych ograniczeń. A łzy wycierał swoim rękawem.
Nigdy jej nie podnosił. Czekał aż sama wstanie i uśmiechem odpowie: „Wcale nie jest okej!”
Był dla niej Drogowskazem, Przechodniem, Posłańcem. I nigdy nie żegnał się gdy odchodził. Czasem tylko, całując ją w ramię, szeptał: „Nie bój się, niedługo wrócę.” I wracał. Zawsze.Anioł Stróż!
|
|
|
|
To co wydaje nam się być najcenniejsze najtrudniej jest nam zdobyć , ale też najłatwiej jest to stracić . Właśnie dlatego staje się to aż tak ważne .
|
|
|
|
Życie,to sieć wyrzeczeń
pragnieniami tkana,
fala wzburzona,co wszystko zagarnia
- reklamy,światła,obrazy,słowa...
Trzeba człowiekowi czujności rybaka,
odrobiny wrażliwości,
by dostrzec to,co najcenniejsze
i nie zostać z niczym...
|
|
|
|
To czego nie widać i nie można dotknąć jest najczęściej najcenniejsze...
|
|
|
|
Wyszedł z domu. Nie kłopotał sobie głowy z zamknięciem drzwi na klucz. Wszystko co miał najcenniejsze stracił kilka miesięcy temu. Kiedy trzymał ją za rękę w karetce... Kiedy sekundy niczym wieczność dłużyły się niemiłosiernie. Kiedy lekarz oznajmił mu, że ona nie żyje. Cała jego radość życia niczym balonik pofrunęła wraz z nią do nieba. Wsiadł do samochodu. I jak co wieczór przecina mokre od łez ulice. Tęskni. Każdego dnia, kiedy musi wstać rano do pracy. Każdej godziny, kiedy telefon milczy jak zaklęty, bez żadnej wiadomości od niej. Każdej minuty, kiedy brakuje żywych wspomnień jej wczorajszego uśmiechu. Każdej sekundy, kiedy jego myśli wypełnia ból po jej stracie. Tak bardzo ją kocha...Miłość na zawsze...
|
|
|
|
Dla bliskich bądź kwiatem pachnącym bezpieczeństwem, o łodydze silnej i stabilnej, barwie kojącej i płatkach delikatnych, otwierających się przy każdym westchnieniu i szepcie tych, których ukochałaś…
Dla obcych bądź jak kaktus, o kolcach, które nie ranić mają, lecz chronić to, co w Tobie najcenniejsze. Gdyż są wśród nich i tacy, co wyrwać zechcą Twe serce żywcem i zakopać w gorącym piasku pustyni zawiści. Bo bardziej niż Twe kolce, kłuje ich Twoja wrażliwość…
|
|
|
|
I gdy myślisz, że już wszystko straciłeś, pozostaje ta cholerna nadzieja, która nie pozwala nam się poddawać. Podnosi nas z upadku i karze biec dalej przed siebie.
Nie wiem gdzie, ale biegnę. Może los pozwoli mi uciec z tego labiryntu wspomnień i pozwoli odnaleźć to co najcenniejsze.
Biegnę po własne szczęście.
|
|
|
|
Miłość to cieszenie się drobnymi gestami. Miłość to nauka doceniania tego, co się ma, nie prosząc o nic więcej. Miłość to szukanie w chaosie swojej duszy klucza do Twojego serca. Miłość to coś więcej, niż tylko ja. Wszystko, co posiadam, wszystko, co we mnie najcenniejsze należy do Ciebie. Każdy mój szept, każde spojrzenie, każde słowo niewypowiedziane, każdy ruch mojego ciała, każdy uśmiech... Ja pragnę, by to wszystko stało się tylko Twoje. Abyś rozpalił we mnie, to co jeszcze mi tak obce, nieznane.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
