Uczył ją świętować każdy zwykły dzień. I wiary w niezwykłość codzienności. Pokazał jak piękne może być życie. Słowem, że nie wszystko trzeba mieć. Prowadził krętą drogą jej własnych ograniczeń. A łzy wycierał swoim rękawem. Nigdy jej nie podnosił. Czekał aż sama wstanie i uśmiechem odpowie: „Wcale nie jest okej!” Był dla niej Drogowskazem, Przechodniem, Posłańcem. I nigdy nie żegnał się gdy odchodził. Czasem tylko, całując ją w ramię, szeptał: „Nie bój się, niedługo wrócę.” I wracał. Zawsze.Anioł Stróż!

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!