 |
|
Wspomnieniami przesiąknięte sny bolą najbardziej. / i.need.you
|
|
|
|
zachowaj te wspomnienia na dni, w których nikogo nie będzie obok. Kiedy poczujesz się samotny / i.need.you
|
|
|
|
kocham i nienawidzę nocy. niby zamykam oczy, wracają wszystkie wspomnienia związane z Tobą, te wszystkie cudowne chwile. łzy same napływają do oczu. nie mogę ich powstrzymać. z drugiej strony w tym momencie jestem sama z tobą. jesteśmy wtedy zupełnie sami. razem. / i.need.you
|
|
|
|
Najgorszy widok dla mnie to smutny ty, nigdy nie chciałam by rozczarowywało cię życie. Myślałam że chcesz tego samego dla mnie / i.need.you
|
|
|
|
Dziś jedyne co kocham to przeszłość. / i.need.you
|
|
|
|
Coś nie do końca mi tu współgra, ale nie można mieć wszystkiego, prawda? / i.need.you
|
|
|
|
odpalam papierosa i popijam wódkę, unoszę głowę wysoko, zdecydowanie wyżej niż do tej pory. tak, pójdę z wysoko podniesioną głową i nie obchodzi mnie co powiecie. Jakoś się zbieram, właśnie wydostałam się z dziury w której leżałam zbyt długo z rozbitą lewą skronią i dziurą w klatce piersiowej po wyrwanym sercu / i.need.you
|
|
|
|
Nastąpił ciąg łez. Błękitne, rozwijające się wstęgi tęsknoty. / i.need.you
|
|
|
|
jesteśmy sami sobie winni / i.need.you
|
|
|
|
Otworzyłam przed Tobą moje serce. Potrafiłam przyjść do Ciebie o każdej porze dnia i nocy. Zgadzałam się na każdą, nawet absurdalną propozycję z Twoich ust. Bolało. Płakałam całymi nocami, a następnego dnia wyglądałam jak zombie. Pozwalałam Ci na rozstania i powroty. Zmieniłeś się. Uwierzyłam, że będzie dobrze. Dawałeś z siebie wszystko, jak na początku. Twój dotyk był tak samo ciepły, a słowa łaskotały moją duszę. Myślałam, że wyrosłeś z bycia skurwielem. Och, jak bardzo się myliłam. Dlaczego jestem taka głupia? To pewnie był kolejny, misterny plan. Bawisz się mną. Znowu nie ma Cię, gdy powinieneś być obok. Podobno 'załatwiasz sprawy'. Pewnie wolałabym nie wiedzieć jakie. Jestem na ostatnim miejscu. Dobrze ustawiłeś sobie priorytety. Pomagałam Ci, gdy miałeś problemy, a teraz gdzie jesteś? Zapomniałeś, jak się ułożyło. Mogłam się spodziewać. / waniilia
|
|
 |
|
Jak to jest, że rzucasz słuchawką ze łzami w oczach? Czujesz jak serce pęka Ci na milion kawałków, czujesz jak umierasz, a wraz z upadkiem rodzi się w Tobie coraz większa nienawiść do drugiej osoby, a jednak coś Cię do Niej dalej ciągnie? Coś rwie się w Tobie jakby chciało się z Nią połączyć, coś co nie pozwala Ci odejść, co karzę Ci trwać w miłości, postanowieniach i przyrzeczeniach, które sobie składaliście. Jak to jest, że tych rwących słów rozrywających Ci każdy milimetr ciała wciąż pragniesz, wciąż, wciąż i wciąż, pragniesz bólu, a po chwili wielkiej euforii towarzyszącej zgodzie. Jak to jest?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
