 |
|
a co jeśli pewnego razu osoba, w której pokładałaś wszelkie nadzieje, wierzyłaś i liczyłaś na nią całym sercem, każdego dnia i o każdej porze, zawsze, nagle odejdzie, wykrztusi krótkie "żegnaj", zatrzaska drzwiami i odejdzie ?
|
|
|
|
i teraz będzie inaczej. będzie inaczej
|
|
|
|
jak mam słuchać głosu serca, skoro serce mi zabrano ?
|
|
|
|
to nie jest tak, że ja nie widzę sensu życia. bo ja go widzę co dzień, tylko jakoś nie patrzy w moją stronę.
|
|
|
|
zostań. to ja miałam odejść.
|
|
|
|
czas pędzi nie ubłaganie. cholera, za szybko. jak mam wszystko poukładać skoro nim się obejrzę znikniesz z powierzchni mojego kawałka przestrzeni ?
|
|
|
|
znikając nie odwracaj się już. nie chcę, żebyś widział jak płaczę.
|
|
|
|
tak. właśnie ja należałam do grupki istot, która cierpiała z powodu tego, co się jeszcze nie wydarzyło, a co już zmieniało bieg właśnej histori.
|
|
|
|
uświadomiłam sobie, że nie chcę patrzeć jak zgarnaisz wszystko. moje marzenia, plany, cele z przed nosa. tylko dlatego, że jestem cholernie skryta.
|
|
|
|
najgorszy jest strach przed przyszłością. boimy się jej, a przecież nigdy nie ukazała się naczym oczom. wyobrażamy sobie jej obraz, jak zarys potwora z szafy, którego nie ma.
|
|
|
|
Będę gonić wiatr, dopóki go nie złapię. Będę pić zimne kakao, dopóki nie poparzę ust. Będę o Ciebie walczyć, dopóki mnie nie pokochasz...
// facebook
|
|
|
|
moje serce kiedyś złamane mocniej kocha dziś.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
