 |
|
Potraktował mnie jak zabawkę. Taką beznadziejnie, spieprzoną zabawkę. A ja nie odmawiałam mu przyjemności. Dziecku nic się nie odmawia. I wyszło, że jest największym chujem, a ja nadal mam ochotę powiedzieć mu prosto w oczy "Pobaw się mną."
|
|
 |
|
Nie zależało mu na niczym. Kompletnie. Czy był bity, czy wyzywany, czy radosny, a może i szczęśliwy. Nie potrafił się do czegoś przywiązać. A jednak. Ona była tym niezwykłym wyjątkiem.
|
|
 |
|
Siedziała. Słuchając muzyki, kiedy nagle odezwał się On. -Cześć, co słychać?. Nie. Nie mogła odpisać. Dlaczego? Bo ją zranił. Więc czemu serce wołało "Odpisz, odpisz, no już.'
|
|
 |
|
Był zawsze poniewierany. A tekst Jego przeciwnika rozbroił Go na zawsze. "Gdyby Ona.. Nie. Jakakolwiek dziewczyna miałaby wybierać między Tobą, a mną.. Wybrałaby mnie."
|
|
 |
|
Chyba w końcu zrozumiał, że w miłości trzeba się starać.
|
|
 |
|
Pójdę do piekła, przez Ciebie. A wszystko dlatego, że Cię kocham.
|
|
 |
|
Miał czarne włosy, był wysoki, a Jego przenikliwe oczy potrafiłam dostrzec wszędzie. To nic, że był popularny, to nic, ale zwracał uwagę tylko na mnie. To się liczy. Że pomimo starań innych wypudrowanych Panienek, to on wciąż wypatrywał na korytarzu mnie.
|
|
 |
|
Kiedyś było tak, że czułam przyjemny ucisk w brzuchu jak tylko napisałeś do mnie coś miłego, uroczego - a teraz? Teraz tylko się śmieję i nie dopuszczam do siebie żadnego uczucia.
|
|
 |
|
-Wiesz co? Spierdalaj z tą miłością.
|
|
 |
|
Daj czasem spokój. Po którymś razie tak się przejedziesz, że nawet nie odróżnisz czy właśnie się cieszysz czy masz wyjebane.
|
|
 |
|
Wiesz co? -Tak? -Myślałam, że Cię kocham bardziej. -Słucham?.. -Taak, myślałam, że będę się zastanawiać dlaczego Cię kocham, a nie robię tego. Więc to znaczy, że nie kocham Cię wcale.
|
|
 |
|
Jeśli już masz się uśmiechać, to przynajmniej rób to szczerze.
|
|
|
|