 |
http://zapiskiz1000ijednejnocy.blogspot.com/2013/11/nie-chce-juz-tesknic-za-tym-czego-nie.html nowy wpis na zapiskach, myślę, że może dać trochę do myślenia niektórym ;] co do aż za grób zakończyłem tą historię i nie potrafię do niej wrócić, ALE założyłem nowego bloga z podobną koncepcją, ale innym podejściem i historią. Jak uporam się z wystrojem i napiszę post nie tylko kawałki to link na pewno wrzucę. Mam nadzieję, że Wam się spodoba i nowy post na zapiskach i nowy blog. Take care! :)
|
|
|
|
Delikatnie drżysz tak jak mży za oknem deszcz.Dyfuzja jesiennej aury jest szybka jak Bugatti Veyron Super Sport i rozprzestrzenia się niszcząc jak hiszpanka.W Twoich oczach skrzą się łzy jak śnieg i tańczą swój ostatni taniec by za chwilę spaść po twarzy.Za chwilę niczym konie cwałem biegną w dół.Wodogrzmot Twoich słonych kropel sieka moje komory,przedsionki,żyły,zastawki,tętnice,nerwy na najmniejsze kawałki robiąc z nich papkę,która trafia do układu pokarmowego.Zatrzymuje się w gardle i dusi mnie jednocześnie chowając wszystkie słowa jakie chcą się przedrzeć przez krtań.Martwota niewypowiedzianych słów ciąży na Naszych barkach i wbija w przemarznięty ląd.Toniemy,zapadamy się,a wraz z Nami każdy dzień,w którym umieściliśmy choć najmniejszą cząstkę samych siebie.Dławimy się okaleczonymi wspomnieniami i wypełniamy bólem,który jest jak pożar w lesie.Spłonęła nasza miłość.To koniec. Jestem jak Niobe. Skamieniałem, lecz dalej płaczę.
|
|
|
|
Kiedy noc płaczę deszczem, a krople jej słonych łez rozmywają się po szybie kreuje z nich obraz naszych ściśniętych dłoni. Palce splątane węzłem miłości. Nerwy, paliczki stają się wspólne, łączą się. Dokładnie rysuję je połączone bo nawet milimetr osobno może rozpruć całość, a wtedy wszystko runie tak po prostu. Z kolejnych kropelek dorysowuje nasze postacie blisko siebie by nie mogła powstać między Nami przepaść, by nie wciągnęła Nas i roztrzaskała na dno. Na sam koniec uzmysłowię sobie, że to tylko deszcz i znajdę go również na swoich policzkach. Znowu jestem jak sklepienie niebieskie późną porą; mroczny, cichy, daleko od wszystkich, zapłakany, pusty, sam.
|
|
 |
|
udawanie też wymaga siły, a dziś jej nie mam, więc nie pytaj co u mnie/ besty
|
|
|
|
i nawet twoje weekendowe spotkania z kumplami przy wódce i upijanie się byłam w stanie zaakceptować
|
|
|
|
[3]nagły jego wyjazd do innego miasta zmienił wszystko. już nie było tak jak kiedyś. nie rozmawiali już tak ze sobą jak wcześniej. mieli się spotkać i niej, niestety tak nie było. spotkali się na neutralnym gruncie. opowiedział jej wszystko co się działo na wyjeździe. powiedział że nie mogą się spotykać, za bardzo mu zależy i boi się że ją zrani, nie chciał żeby cierpiała przez takiego dupka jak on. nie udało jej się przekonać go do spróbowania, aby się zmienił, chciała mu w tym pomóc, nauczyć go żyć lepiej, jednak on był nieugięty. odeszła. teraz cierpi, chce się do niego przytulić, pocałować, spędzić z nim czas. on odpisuje do niej jakby chciał zapomnieć, rani ją tym. ona nie może bez niego wytrzymać, tęskni. a takiego życia nauczyli go koledzy, szczególnie jeden, przez którego wszystko się zaczęło. ona gdy widzi tego kolegę idącego do szkoły i mówiącego 'cześć' ma ochotę go udusić, że zmienił jej miłość. obecnie nie wie co ma robić, przecież straciła sens swojego szczęścia.
|
|
|
|
[2]pisali ze sobą przez kilka dni, nagle musiał wyjechać na turniej, nie wziął telefonu, urwał się kontakt. po wakacjach często widywała go w drodze do szkoły, uczyli się obok siebie. jedyne na co było ich stać to 'cześć' rzucone przelotem. on stał często z kumplami i palił papierosa, nagle zagadał ona szybko, bez uczuć odpowiedziała. przez cały dzień miała wyrzuty sumienia czemu nie zatrzymała się, nie porozmawiała. postanowiła wieczorem napisać wiadomość na fejsie. rozmawiali ze sobą wspominając ich pierwsze spotkanie. po kilkugodzinnej rozmowie umówili się następnego dnia na spotkanie. po dwóch godzinach lekcyjnych zerwali się z lekcji i pojechali do niej, pili herbatę, rozmawiali, śmieli się i nagle ja pocałował. ona odwzajemniła pocałunek, i tak wszystko się zaczęło. spotykali się przez kilka tygodni. czuli się przy sobie szczęśliwi. zachowywali się jak para. nigdy nie czuła się tak szczęśliwie i tak bezpieczna przy żadnym chłopaku.
|
|
|
|
[1]piątek wieczór klub ona zmęczona tańcem z przyjaciółką usiadła na loży. nagle z jej kolegą przyszedł on, przestraszyła się bo myślała, że to jego brat, byli tak do siebie podobni że czasami nie do odróżnienia. usiadł naprzeciwko niej, śmiał się, ścinał wzrokiem, rzucał chamskie teksty. znienawidziła go, wypili po jednym piwie poszli na papierosa z jego kumplem, zaczęli ze sobą rozmawiać nawet śmiać się wspólnie. przetańczyli pół nocy. spodobał jej się i ze wzajemnością. musiała iść gdy żegnała się ze wszystkimi jego nie było w pobliżu, chciała odejść bez pożegnania, jednak gdy zbierała wszystkie swoje rzeczy kolega pobiegł poszukać go. wychodziła gdy nagle ktoś złapał ją za dłoń to był ON. nie miała czasu an długą rozmowę nagle oddała mu w przelocie szybki pocałunek i uciekła. następnego dnia obudził ją sms o treści 'mam nadzieję że nie obudziłem piękna ;* ' zastanawiała się skąd ma jej numer, nie chciał powiedzieć wspomniał jedynie że obiecał sobie że zdobędzie i tak właśnie zrobił
|
|
|
|
Dodaj komentarz
