 |
|
Mam pewną teorię. Moja teoria dotyczy pewnych chwil, tych wstrząsających…Według mojej teorii te przełomowe chwile, te rozbłyski o wielkim natężeniu stawiające nasze życie na głowie określają w rzeczywistości to kim jesteśmy
|
|
|
|
Zabawna rzecz - im więcej czasu spędzamy w czyimś towarzystwie, tym bardziej zmienia się on w naszych oczach. Przyglądamy mu się, poznajemy jego rysy twarzy, ruch warg, kiedy wymienia pewne słowa, jego ekspresję. Najdrobniejsze oznaki zmiany nastroju stają się fascynujące. A potem ten ktoś zaskakuje nas, kiedy nagle zdajemy sobie sprawę, ile godzin spędziliśmy w jego towarzystwie, nie wiedząc nawet, że czas płynie. I dopiero wtedy dociera do nas, że staliśmy się najbliższymi przyjaciółmi. Wiemy o nim wszystko: kiedy zacznie czyścić okulary, kiedy włoży ręce do kieszeni i kiedy będzie się nam przyglądał, gdy patrzymy w inna stronę
|
|
|
|
Spotkanie kogoś, kogo pokocha się z wzajemnością, jest wspaniałym uczuciem. Ale spotkanie bratniej duszy jest uczuciem chyba jeszcze wspanialszym. Bratnia dusza to ktoś, kto rozumie cię lepiej niż ktokolwiek inny, kocha cię bardziej niż ktokolwiek inny, będzie przy tobie zawsze, bez względu na wszystko.
|
|
|
|
Może, pomyślał, nie ma czegoś takiego jak dobrzy i źli przyjaciele. Może są po prostu tylko przyjaciele, ludzie, którzy będą przy tobie, kiedy ci coś dolega, i pomogą ci, byś nie czuł się zbyt samotny. Może to ludzie, dla których warto przeżywać strach, mieć nadzieję... i żyć. Być może są to ludzie, za których warto umrzeć, kiedy trzeba. Nie ma dobrych przyjaciół. Nie ma złych przyjaciół. Są jedynie ludzie, których pragniesz i z którymi chciałbyś być - ludzie, którzy mają swoje miejsca w twoim sercu.
|
|
|
|
JEŚLI MASZ PASJĘ, ZROZUMIESZ I CZYJĄŚ. Nawet jeśli dla większości otoczenia walenie się po mordach wydaje się być czynnością dla głupców, to wolę być głupcem niepozbawionym pasji, niżeli „mądrym” bez małego hobby, któremu można się poddać. Choć mądrość opiera się na rozumieniu, a nie negowaniu i niedopiętej krytyce, dla wielu akceptacja bywa trudną przestrzenią, w której miesza się zazdrość i poczucie pustki własnego życia
|
|
|
|
Nie mam połowy duszy, a nadal staram się leczyć dusze innych. Nie mam już ani wiary, ani nadziei, a obdarzam nimi całe swoje otocznie. Mam takie okaleczone serce, a cały czas staram się je darować innym. Nie mam już siebie, ale tak, bierz, co tylko chcesz...
|
|
|
|
Lubię swoje zajebiste pomysły, lubię być dziwna, inna od wszystkich i pozytywnie pierdolnięta. lubię moje niekontrolowane wybuchy śmiechu i dziwne słowotwórstwo, lubię.
|
|
|
|
Dotknij miłość, zatrzymaj wiatr, ukołysz niebo, pocałuj gwiazdę, obejmij mrok, uchwyć chwilę, przywitaj się ze słońcem, zatańcz z księżycem, zabij nienawiść, wybacz wojnę zazdrości, pożartuj z uśmiechem i dopiero wtedy mów o wolności
|
|
|
|
Z sarkazmem przez życie w świat ironii.
|
|
|
|
Nie obiecuję Ci , że zapomnisz. Nigdy nie zapomnisz , ale nauczysz się żyć z tą świadomością. Będziesz mogła patrzeć na Niego i słuchać Jego głosu , a później odejdziesz by pocałować człowieka , który zastąpi Jego miejsce. Nie obiecuję Ci , że już nigdy nie będziesz o Nim myślała. Będziesz , ale ze spokojem.. Obiecuję Ci , że nauczysz się żyć bez Niego. I nie potrzebujesz nikogo , bo sama to potrafisz.
|
|
|
|
Trzeba przeżyć ból - by opisać cierpienie. . . Trzeba dotknąć nieba - by rozkosz zapisać. . . Trzeba stracić nadzieję - by cenić złudzenia. . . Trzeba przeżyć wczoraj - by obudzić się dzisiaj. . . Trzeba najpierw zgubić - żeby zacząć szukać. . . Trzeba być samemu - by cenić we dwoje. . . Trzeba zamknąć drzwi - żeby ktoś zapukał. . . Trzeba się zapytać - by ktoś wskazał drogę. . . Trzeba poznać brutalność - by docenić tkliwość. . . Trzeba przestać bywać - by znów odczuć bycie. . . Trzeba najpierw umrzeć - by rozpocząć życie
|
|
|
|
Jak byłam młodsza, to nienawidziłam chodzić na śluby. Prawie wszystkie ciotki i podstarzałe krewne podchodziły do mnie, szturchały mnie w ramię mówiąc: "No, teraz twoja kolej!''. Przestały, kiedy zaczęłam im to samo robić na pogrzebach.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
