|
Zbyt często czuje i myślę ze nie dam sobie rady, ze życie jest zbyt trudne, że nie zdam matury w tym roku, że nie mam osoby do kochania, że nie mam nikogo bliskiego kto by mnie wspierał. Kogoś kto by po prosty przyszedł spojrzał prosto w oczy, przytulił i powiedział ze dam rade ze musze być silna, ze sobie poradzę i ze jest i będzie przy mnie, będzie mnie wspierał. Czasem myślę ze potrzebuje tego najbardziej na świecie. I teraz już rozumiem czemu nie chce, nie mogę siedzieć sama w tym pustym, ciemnym pokoju. Czuje ze nie mam nikogo. Mój strach moje wszystkie lęki i obawy się ujawniają i czuje ze wariuje. Nie mogę przestać o tym myśleć i czuje ze wpadam w depresje. Dlatego każdego dnia mam nadzieje ze ktoś zadzwoni, napisze i zapyta się czy wychodzę z domu i sie spotkamy, ale to czekanie jest żmudne. I juz nie daje sobie rady gdy jestem tu sama to myślę tylko o jednym…
|
Dodaj komentarz
