 |
|
Ja dla Ciebie - jedna z wielu, Ty dla mnie - wyjątkowy...
|
|
|
|
dla Ciebie mogę zrobić wszystko - co zechcesz, powiedz tylko...
|
|
|
|
i znów nieprzespana noc, wpatrywanie się w telefon, jesteś na gg ale przecież wiem, że nie mogę napisać, ale patrze na Twój status wiem że tam po drugiej stronie jesteś, chociaż przez chwilę wiem że tam siedzisz, być może piszesz. Jesteś na wyciągnięcie ręki, wystarczyłoby jak dawniej napisać: kochanie :*, ale to teraz nie jest już tak oczywiste. Dziś tylko patrze, nie pisze. Serce łamie się na kawałki, ale milcze, tak jest lepiej...
|
|
|
|
Ile razy jeszcze przyjdzie mi chować łzy które, cisną się w oczy? Czy znów będę chować wzrok przed ludźmi na ulicy? to takie silne :(
|
|
|
|
Popełniłam w życiu wiele błędów. Największym z nich jest to że nie zapanowałam nad swoimi uczuciami i zakochałam się w Tobie. Dziś wiem jedno... muszę zapomnieć.
|
|
|
|
Naiwna. Znalazła czterolistną koniczynkę i myślała, że będzie szczęśliwa. Tak więc pobiegła do niego i powiedziała jak go bardzo kocha. On odszedł z zapłakanymi od śmiechu oczyma.
|
|
|
|
Nie mam już sił o Ciebie walczyć, ale chcę żebyś wiedział, że mi na Tobie cholernie zależy. Mówisz: "Odejdź, zapomnij!". Myślę: "Nie pozwól"...
|
|
|
|
każdy z nas nosi w sobie jakiś ból, żal, smutek... i w żadnym innnym miejscu nie czuje się tak samotnie, jak nocą we własnym łóżku, z wspomnieniami... uciekamy od tego, muzyką, telewizją, imprezami, ale czy da się zagłuszyć głos swojego wołającego o pomoc serca??
|
|
|
|
Czy można przestać kochać z dnia na dzień?? Myślę, że nie. Jeśli ktoś zapomina tak szybko, znaczy że nigdy nie kochał prawdziwie. Czy ten ból któy czuje ma sens?? Chyba tak, to znaczy że czuje, że mimo tego co było nie stałam się obojętna. Przed oczami mam tylko Jego, z nią, a ja z oddali mogę tylko patrzeć i milczeć. To z miłości chce odejść w cień, to dlatego że Cię tam bardzo kocham, chce Twojego szczęscia, nigdy nie stanę na Twojej drodze. Chciałabym być Twoim Aniołem Stróżem, tam z góry uczestniczyć w Twoim życiu. Czuje, że nie powinnam się poddać, mam 22 lata, to przecież początek życia, a zarazem serce mówi że już koniec, nieodwracalna niemoc i ciemność....
|
|
|
|
Po raz kolejny nie mogę się pozbierać, czekam sama nie wiem na co. Ból przeszywa mnie od środka i promieniuje coaz bardziej, staje się nie do zniesienia. Chciałabym przenieść się w inny świat, świat gdzie nie będzie tego wszystkiego. Wchodzę tutaj aby na chwilę pobyć z tym sama, wylać to z siebie, to czego nie potrafię już powiedzieć bez łez w oczach. Chciałam być twarda, chciałam dla Ciebie się zmienić, w zamian nie chciałam nic tylko miłości. To dla Ciebie zawsze miałam czas nawet nocą, gdy bardzo chciało mi się spać, to nie miało znaczenia - Ty byłeś najważniejszy, zawsze odpisywałam. Starałam się Cię pocieszać, martwiłam się jak nie pisałeś. I nawet wtedy gdy chciałam być sama, zamknąć się w swojej skorpupie, zdala od innych - dla Ciebie zawsze miałam czas, miałam siłę, to Ty mi ją dawałeś. Dziś kiedy czuje się nikim, nic tego nie zmieni. Ta sytuacja zniszczyła mnie, moją pewność siebie, poczucie wartości. Sama dla siebie stałam się zerem.
|
|
|
|
Porozmawiać, dziś? jutro? NIE. Wiem, że bym pękła, rozpłakała się, a tego nie chcę. On wie jak mnie skrzywdził, dlatego postanowiłam, że jeśli zerwał to co nas łączyło przez telefon, nie mogę pozwolić sobie na łzy w jego obecności. Kocham go cały czas, nie chce nikogo innego poznać... Chcę zostać sama... Nikomu już tak nie zaufam :(
|
|
|
|
Już nic nie będzie jak dawniej... kolejny bezsensowny dzień zawitał na horyzoncie, nie mam sił nawet wstać. Sobota, wszyscy się cieszą: nareszcie weekend! a ja?? dla mnie to kolejny dzień wpatrywania w jego zdjęcie i w telefon, a może jednak to był sen? to tylko koszmar, a on dziś przecież napisze, jak zawsze. Nie, wiem że tak nie będzie, nie napisze. Gdybym mogła cofnąć czas, czy wolałabym go nie poznać? Nie, nie żałuję że go poznałam, przeżyłam cudowne chwile i tego nie żałuję. Nie da się żałować miłości. Ja nie potrafię. Cały czas myślę co on może teraz robić, gdzie jest. Tego już się nie dowiem.... Tak sobie myślę, czy mogę być zła na tą dziewczynę?? Nie, nie mogę, ona nic nie wie i nie wiedziała, ja jej nie powiem, bo?? Bo pewnie jestem naiwna. Chociaż nie, nie chce jej skrzywdzić, napewno mu ufa, nie chce nikomu sprawiać przykrości. Może jej nie oszuka, może dla niej się zmieni. Nie potrafię mieć do niego żalu, chciałabym móc w przyszłości normalnie z nim porozmawiać.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
