|
Twoje nagłe odejście uświadomiło mi, jak cienka linia jest między życiem a śmiercią. Nie byłam przygotowana na Twoje zaśnięcie na wieki. Chociaż coraz częściej zastanawiam się, czy do tego da rady się przygotować? Przecież ostrzegali, że w każdej chwili możesz nas opuścić ciałem, bo tak naprawdę.. Ty nadal tu jesteś, choć Cię nie widać. Twoja dusza wędruje obok mnie. Idziesz ze mną w parze i trzymasz za rękę, bym przypadkiem nie potknęła się o kamień. A gdy już zdarzy się, że ktoś próbuje rozdzielić nasze dłonie, chwyta mnie za rękę i prowadzi nad przepaść, w którą mnie zrzuca.. Ty już tam jesteś, łapiesz mnie w locie, bym nie spadła na dno. I dzięki Twoim skrzydłom, Aniele jestem uratowana i czuję grunt pod stopami. Dziś nie boję się, że bariera może mnie pokonać, iż wiem, że to nie ja, a ona zostanie pokonana. Dasz mi siłę, by ją przeskoczyć. A także dostanę od Ciebie cierpliwość, by próbować raz jeszcze w razie gdyby za pierwszym razem się nie udało..
|
Dodaj komentarz
