 |
|
I choć jestem sam
i piję, i znów gdzieś tam Cię mijam,
i nie wiem już jak masz na imię
i nie wiem czy ze mną byłaś.
Jestem ponad tym w tym szaleństwie,
dopiero czuję, że żyję mimo
że właśnie tracę hajs, równowagę i siłę.
|
|
|
|
Otwieram butelkę i puszczam stare klasyki.
Coś mi przypomina o niem
i o tym jak zostałam z niczym.
|
|
|
|
skarbie zrzućmy maski, jedno drugie dobrze zna.
|
|
|
|
dziś znów przychodzę, chociaż wiem, że masz mnie dosyć.
|
|
|
|
pozwól, że opowiem Ci o znajomości,która trwa, choć nie jest pewna swojej przyszłości. Jednak pozwala pisać mi teksty o miłości, prawie tak intensywnej, jak kolor jej paznokci.
|
|
|
|
dobrze wiem, że już tak miało być ;)
|
|
|
|
to jest ta niezniszczalna cecha człowieka, znosić znoje i uśmiechać się i jechać na kilku oddechach,
brać co swoje, nie wymiękać kiedy upadasz- wstać.
|
|
|
|
siebie mi daj, siebie mi daj na własność, bo ma dusza bez Ciebie traci swą wartość.
|
|
|
|
spokojnie chcę oddychać i nie dusić się ze sobą,
by świat w moich oczach wciąż wyglądał kolorowo.
rozdarty człowiek, przecież znasz to doskonale,
byłeś przy mnie, gdy zawładną kiedyś mną życiowy balet.
|
|
|
|
blizny z przeszłości powinny otwierać oczy,
a ja jestem ślepcem, który stąpa po cienkim lodzie.
|
|
|
|
kiedyś prosiłem żebyś tylko mnie uchował,
a dziś proszę Ciebie Boże spraw, bym wszystkiemu podołał.
|
|
|
|
Połamany ludzik, bez ciebie wszystko nie ma sensu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
