 |
|
podarła swój pamiętnik, swoje dzieło życia. jej cząśtki duszy, każdy szczegół z jej żyucia. Łzy jej przy tym kapały. napisała do ukochanego, żeby ją zostawił . przyjaciel ją opuścił. rodzice jej nie znali . pozostała jedna osoba która nie zauważa żadnych jej zmian .. żadnych myśli .żadnych uczuć . nic. pozostało jedno. klamka zapadła /kolorowaaaaaaa
|
|
|
|
jej oddech stawał się coraz szybszy. zosttawił ją z problemami.. zostawił ją z czarną dziurą w sercu .
|
|
|
|
Nikt jej nie uspakajał tak jak on .
a teraz tak najzwyczajniej w świecie odszedł.
|
|
|
|
Już nie boję się Buki z Muminków, Arktosa z Tabalugi, czy Gargamela ze Smerfów. Boję się, że kiedyś Cię stracę.
|
|
|
|
Potrzebuję znaku, że coś się zmieni, potrzebuję powodu, żeby iść dalej. Potrzebuję wiedzieć, że warto jeszcze o to walczyć.
|
|
|
|
te teksty, wynikają jedynie z doświadczenia. wczorajszy dzień? mieszam z dzisiejszym, przeszłość łącząc z przyszłością, daje mi dziś, dzisiejszą teraźniejszość, w której każde z Nas, po prostu z czasem, zgubiło ten pierdolony sens bycia./nie wiem kogo
|
|
|
|
to właśnie On jako jedyny, z ruchu moich warg, potrafił wyczytać każde z tych uczuć, nawet ten minimalny ból, perfekcyjnie osłaniany fałszywym uśmiechem, był mu znany. to On, doskonale wiedział, że jedynie swoją obecnością nadaje sens chwilom, że dla mnie jest kimś więcej, kimś kogo darzę coś ponad marne uczucia.
|
|
|
|
Wiem, że czasem trudno mnie zrozumieć i łatwiej byłoby przeprogramować mikrofalówkę żeby kosiła trawnik. ; D
|
|
|
|
Dodaj komentarz
