 |
|
Będę szczęśliwa, jeśli Tobie będzie dobrze..
|
|
|
|
"Nie proś, bym zasypiała spokojnie
z pustym sercem tak śpi się okropnie...
A tak chciałabym, żebyś tę pustkę
swym „dobranoc” wypełnił, nim usnę.
Nie doczeka się serce styrane
jak zasnęłam z pustym, z pustym wstanę..."
|
|
|
|
Szkoda mi siebie, ale Ciebie tylko z deka
|
|
|
|
Postaw na mnie, nie zawiodę..
|
|
|
|
Żeby przestało się śnić, a zaczęło przytrafiać..
|
|
|
|
„Nigdy nie odmawiaj zaproszenia. Nigdy nie opieraj się nieznanemu. Po prostu otwórz się na świat i napawaj przeżyciami. A jeśli się sparzysz? Cóż, trudno… Pewnie nie na darmo…”
|
|
|
|
Nic nie szkodzi - odparłam. Ale szkodziło, jak wszystko, czego nie mogłam ani wytrzymać, ani zmienić..
|
|
|
|
Szkoda, że człowiek nie równa się logika..
|
|
|
|
Milczę, bo mam Ci tyle do powiedzenia, że aż nie wiem od czego zacząć.
|
|
 |
|
Nie przestawaj mnie kochać. Ani na sekundę. Myśl o mnie
rano i wieczorem, w porze pacierza. Kosztem posiłków,
choćbyś miała jeszcze bardziej wyszczupleć. Proszę bardzo, oglądaj
serial "Dempsey i Makepeace na tropie", wystawy sklepów z sukienkami, ślady choroby
na swoim ciele - tylko miej mnie przed oczami.
Dźwigając pięćdziesięciokilogramowe worki cementu noszę na rękach ciebie.
Skacząc w rytm pieśni reggae skaczę za tobą w ogień.
Ogryzając paznokcie gryzę je z tęsknoty za tobą.
Słuchając prognozy pogody nasłuchuję twojego głosu.
Czasami brak mi powietrza
i wiem wtedy, że na chwilę o mnie zapomniałaś. // Jacek Podsiadło - "Don't leave me"
|
|
|
|
Znudziło mi się czekanie na Ciebie i wszystko o Tobie też mi się znudziło.
Tęsknota, niemiłość, pieprzona samotność.
To dziwne nudzić się jednocześnie i łudzić, że się doczekam.
To nudne, to trudne, to niemożliwe.
|
|
|
|
”Może szczęście to kwestia bilansu plusów – światła zmieniającego się na zielone w chwili, gdy podchodzimy do przejścia i minusów – gryzącej metki przy kołnierzu- spotykających nas każdego dnia. I może na każdego przypada taka sama jego dawka. Może w istocie nie liczy się fakt, czy jest się sławną pięknością, czy też rozpaczliwie szarą myszką.
Może trzeba po prostu żyć. Nic więcej. „
Ann Brashares. [Stowarzyszenie wędrujących dżinsów].
|
|
|
|
Dodaj komentarz
