 |
|
W wieku 18 lat powinno się znać 18 prostych rad:
1. Żyj nie po to, aby jeść, lecz po to aby żyć.
2. Pamiętaj, że w życiu najważniejsza jest miłość.
3. Zanim raz się zdenerwujesz, wpierw 18 razy się uśmiechnij.
4. Miej wielkie marzenia i realizuj je.
5. Otwórz swój umysł, ramiona i serce na nowe rzeczy i ludzi.
6. Pamiętaj, że są ludzie, którzy Ci pomogą.
7. Umiej przebaczać innym i sobie.
8. Zawstydzaj mrówki swoją pracowitością.
9. Jeśli czegoś nie lubisz, zmień to.
10. Czasami połóż się i popatrz na gwiazdy.
11. Nie okazuj lęku, wówczas nie będziesz miał uprzedzeń do ludzi.
12. Każdą czynność wykonuj najlepiej jak potrafisz.
13. Pamiętaj, że nie ma złej pogody - nad chmurami zawsze świeci słońce.
14. Nigdy nie ignoruj zła.
15. Jeśli w obronie zasad trzeba stanąć przeciw całemu światu - zrób to!
16. Raz na miesiąc pomyśl o wieczności.
17. Żyj swoimi marzeniami.
18. Kochaj, kochaj, kochaj...
|
|
 |
|
Nie potrafię nazwać stanu,w którym obecnie się znajduję.Ból,smutek rozpiera mnie od środka,a łzy cisną mi się do oczu.Myślałam,ze jestem silniejsza,że potrafię sobie z tym poradzić,ale jest inaczej.Zupełnie inaczej.Czarny strój opina moje ciało,a oczy są smutne i bez wyrazu.Głos łamie mi się w pół,a dłonie drżą..Płaczę.Podchodzę do łóżka,wchodzę pod kołdrę i próbuje zasnąć.Usypiam,lecz budzę się od pojawiających się koszmarów.Nie ma Go obok.Nie ma mnie kto objąć i przytulić,mówiąc,że taka kolej rzeczy.Tak bardzo bym chciała wtulić mu sie w ramiona i wypłakać..Ale nie mogę..Nie ma również Jej.Mojej przyjaciółki,która powinna być obok;wspierać i pocieszać.Nie zdaje sobie sprawy z tego co czuję,co dzieje się wewnątrz mnie.Po prostu jej nie ma..Jak nigdy..Zamykam się w pokoju i płaczę w samotności.Życie jest za krótkie na płacz i cierpienie.Życie jest wiecznym czekaniem na śmierć,ale czy śmierć może przyjść tak szybko i niespodziewanie..?Nic nie jest tak jak być powinno..Nic..|| pozorna
|
|
 |
|
Identyczny schemat, identyczny błąd, identycznie bez sensu.
|
|
|
|
Podeszłam na boso w stronę okna.Odsłaniajac roletę oparłam sie rękami o parapet i zaczęłam przyglądałać się gwieździstemu niebu,które żyło swoim własnym życiem.Nie chcąc już hamować łez zaczęłam chuhać na szybę i drżącym palcem zaczęłam pisać Jego imię-2 lata to bardzo długo..-szepnęłam ocierając łzę.Zamknęłam oczy.Szybko znalazłam się mroźnym wieczorem nad wodospadem.Jedna Jego ręka obejmowała moje kruche ciało,a drugą ręką pokazywał mi coś na niebie-Spójrz na tę gwiazdę.Widzisz?-spytał zafascynowany niczym mały chłopiec.Uśmiechnęłam się widząc Jego minę.-A teraz pomyśl życzenie.Tylko cii,żeby się spełniło-dodał cmokając mój policzek.Chłod od posadzki przeniknął całe moje ciało.Otworzyłam oczy z uśmeichem na twarzy.Dokładnie pamiętam jakie życzenie pomyślałam tego dnia.-Byśmy byli razem,szczęsliwi już na zawsze.-Nie spełniło się.Kilka tygodni później przestałam się dla niego liczyć,poznał inną.Zaczęłam drżeć,a gęsia skórka wypełniła całe moje ciało..Tak.Kocham Go nadal..|| pz
|
|
 |
|
mam pistolet, dwa naboje i nas dwoje
|
|
 |
|
"jest mi cholernie ciężko patrzeć na Ciebie tak po prostu, jakby nigdy niczego pomiędzy nami nie było."
|
|
|
|
I choć tak bardzo tęsknie,choć tak bardzo mi go brakuje, nie wyobrażam sobie nas znów razem.. Nie potrafię poczuć znów Jego dłoni,ani zapachu, który niegdyś był lekarstwem na ukojenie moich nerwów. Ale pamiętam słowa,którymi zasypywał mnie każdego ranka i wieczorem kładąc się spać.Pamiętam i nie zapomne.. Kocham i nie przestane. Od ponad dwóch lat się z tym zmagam próbując zapomnieć,ale wspomnienia wciąż są. I niech będą, bo przecież dzieki niemu choć przez chwilę byłam szczęśliwa.. Dzięki niemu poczułam czym jest miłość.. || pozorna
|
|
 |
|
uważaj szmato , bo zrobie Ci z ryja mozaikę .
|
|
|
|
Dodaj komentarz
