 |
|
Nie zależało mi tak bardzo na chodzeniu za rączkę, przytulaniu się. chciałam jedynie zakochać się, znaleźć miłość. osobę z którą zapragnę spędzić resztkę swojego życia. chciałam jedynie osoby która obdarzy mnie tak wielkim i silnym uczuciem jakim darzę ją. zamiast tego otrzymałam kolejny cios w serce, kolejny przyklejony plaster, który non stop się odkleja...
|
|
|
|
znasz to uczucie, kiedy widzisz go z daleka i usilnie starasz się przypomnieć sobie sytuację ze swojego lub cudzego życia, która sprawi, że się zaśmiejesz po to tylko, aby przechodząc obok niego wyglądać na szczęśliwą osobę, która zapomniała o tym, jak ją zranił, jednakże jego widok tak Cię paraliżuje, że nie jesteś w stanie myśleć racjonalnie, nie słyszysz co mówią do Ciebie inni, a Twoje serce dostaje tachykardii i zdajesz sobie sprawę, że on nigdy już nie wyśle Ci sms-a na dobranoc, w którym tysiące dwukropków i gwiazdek sprawiały, że czułaś się najszczęśliwszą osobą na świecie, a po tym mijasz go ze smutnym, spuszczonym wzrokiem i zdajesz sobie sprawę, że nadal cholernie za nim tęsknisz?
|
|
|
|
Najgorzej jest wszystko dokładnie pamiętać. Każdego dnia od nowa zmierzając się z setkami wspomnień, przyprawiających o ból. Wycierać łzy ulubioną bluzką, bo wszystkie chusteczki się już skończyły. Patrzeć na zdjęcie i wiedzieć, że się jeszcze nie wyleczyłam.
|
|
|
|
Nienawidzę tego pytania 'co chcesz dostać od Mikołaja?' bo tak naprawdę niczego materialnego nie potrzebuję. Potrzebuję tylko miłości, a tego nie da się kupić.
|
|
|
|
Myślisz, że taki z Ciebie cwaniak? Że jak idziesz i spojrzysz na mnie tymi swoimi brązowymi oczami, puścisz ten swój uśmiech, który tak lubię, to na mnie działasz? kurwa, masz racje.
|
|
|
|
jak byłam mała, spałam ze wszystkimi misiami, żeby żadnemu nie było smutno (;
|
|
|
|
Bezsilność rodzi się z czasem, z chwilą kiedy słyszysz "ten" głos i uciekasz. Kochasz, a wmawiasz sobie że to nie miłość. To nie miłość. To nie może być miłość..
|
|
|
|
łzy napływały mi do oczu gdy widziałam was bezczelnie szczęsliwych..
|
|
|
|
może jeszcze nie dzisiejszej nocy, nie za tydzień, nie za trzy miesiące, ale kiedyś na pewno. z czasem wszystko się uspokoi. rany pokryją się delikatną blizną, której nie zdołam rozdrapać. niekiedy dotknę jej tylko i przypomnę sobie. w głowie stanie mi obraz Jego uśmiechu, magicznego spojrzenia. w końcu całe moje życie wróci do normy. podświadomość skończy poddawać mi chore pomysły, serce przestanie rozpaczać, a ja oduczę się kochać. wystarczy poczekać. uda się. na pewno się uda.
|
|
|
|
Wyobrażacie sobie tę ciszę, gdyby wszyscy na świecie mówili tylko prawdę?
|
|
|
|
Choć raz chciałabym, aby ktoś się o mnie pomartwił, zatęsknił, pomyślał o mnie, zapytał czy wszystko u mnie w porządku. Tylko tyle..
|
|
|
|
I co miałabym mu powiedzieć? Że wieczorami duszę się łzami? Kiedy obok niego przechodzę spuszczam wzrok i zagryzam wargi by znowu się nie rozpłakać? Że nawet nie pamiętam kiedy ostatnio spałam więcej niż 3 godziny? Mam mu opowiedzieć o tym jak cholernie go kocham i nienawidzę jednocześnie? Nie.. Nie powiem mu. On i tak tego nie zrozumie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
