 |
|
Koncertowo wszystko spieprzyłam.
|
|
|
|
Słyszę, jak oddycha, podczas gdy ja
w ogóle przestałam to robić.
|
|
|
|
Już się nie mogę doczekać, kiedy ją znowu zobaczę – te niebieskie oczy mnie prześladują, nawet w snach.
|
|
|
|
Czasami się zastanawiam, czy przypadkiem coś jest ze mną
nie tak. Być może za dużo czasu spędzam w towarzystwie moich
bohaterów literackich i, co za tym idzie, moje ideały i oczekiwania są
zdecydowanie zbyt wysokie. Ale w świecie rzeczywistym nikt nigdy
nie sprawił, abym tak się poczuła.
|
|
|
|
Kładę się na białym łóżku, otulam kołdrą
, zamykam oczy i natychmiast zapadam w sen. Tej nocy
śnię o mrocznych miejscach, białych zimnych podłogach i szarych
oczach.
|
|
|
|
Jestem raczej typem dziewczyny, która lubi zasiąść z książką
w wygodnym fotelu przed kominkiem.
|
|
|
|
Nigdy nie przepadałam za rozmowami twarzą w twarz,
preferując anonimowość dyskusji grupowej, podczas której mogę
siedzieć na końcu sali i nie zwracać na siebie uwagi. Jeśli mam być
szczera, to preferuję własne towarzystwo i czytanie w kampusowej
bibliotece jakiegoś brytyjskiego klasyka. A nie nerwowe wiercenie
się na krześle w potężnym szklanym gmachu.
|
|
|
|
Nie umiem wyrażać tego co czuję w słowach.
Nie wiem co mam Ci powiedzieć. Co? Że Cię kocham?
Że wciąż po nocach nie śpię, i że wciąż jest źle
|
|
 |
|
“Nie rezygnuj ze mnie nigdy.”
|
|
|
|
Chciałabym wystarczyć Ci na całe życie. Żeby cały świat nam zazdrościł, że mamy właśnie siebie.
|
|
 |
|
I. Znasz kogoś chwilę, a wydaje Ci się, że poznaliście się już dawno. Rozmawiasz z tą osobą i nie czujesz, że czas Ci jakoś wolno płynie, a wręcz przeciwnie. Przegadujecie pół nocy, aż nagle zdajesz sobie sprawę, że zostały wam tylko krótkie ułamki minut na sen. Jednak dla Ciebie to wciąż jest za mało, czujesz, że chcesz więcej, ale sen staje się silniejszy. Serce chce dalej prowadzić rozmowę i słuchać tych różnych opowiadań, tego głosu i śmiechu, gdzie czasami zwykłym żartem wywoływana jest fala ciepła i szczęścia, ale ciało opada bezwładnie i z Tobą wygrywa. Nie zdajesz sobie nawet sprawy, jak bardzo możesz się uzależnić od drugiej osoby, nie czujesz momentu, gdy tracisz grunt pod nogami. Zastanawiasz się czy dobrze robisz, czy możesz pozwolić sobie na taką zmianę w życiu, ale nie czujesz wątpliwości, jak kiedyś. Odczuwasz szczęście, czujesz, że ta znajomość na Ciebie dobrze wpływa. Nie boisz się mówić o sobie i nie boisz się słuchać błędów drugiej osoby, a wręcz przeciwnie.
|
|
|
|
II. Akceptujesz swojego towarzysza i zastanawiasz się, jak długo ta znajomość będzie trwać. Wiesz, że nie chcesz znów się rozczarować i nie czujesz, że tak będzie. Zaczynasz żyć. Pierwszy raz od dwóch lat zaczynasz żyć i wierzyć w istniejące szczęście. Choć może to szczęście teraz jest oddalone od Ciebie o setki tysięcy kilometrów, to czujesz, że jest dobrze, jak jest. Chcesz czegoś więcej? To wiesz, że nie musisz się bać mówić o własnych marzeniach. Cieszysz się pierwszy raz tym co los podarował Ci w prezencie. Cieszysz się tym, że zyskałaś coś o czym jeszcze kilka tygodni temu marzyłaś, co było dla Ciebie nieosiągalne. Dostałaś, a raczej odnalazłaś kogoś przy kim potrafisz się uśmiechać, przy kim czujesz, że żyjesz. To niesamowite uczucie, bo wiesz, że dzięki Tobie ta osoba też się zmienia i zmienia swoje życie. To miłe, kiedy możesz powiedzieć, że Twoje szczęście jest w postaci jednej osoby, z którą dzieli Cię tyle kilometrów, a jednak dusze są wam tak cholernie bliskie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
