 |
|
following the sun until the night
|
|
|
|
nawet zza różowych szkieł mój świat tonie w szarościach.
|
|
|
|
usyfione myśli, serce, wszystko przesiąknięte dawnym Tobą. każdy centymetr kwadratowy mojego ciała zapamiętał Cię na swój sposób. w większości wspomnienia są cholernie bolesne i wyblakłe. w końcu minęło już tyle miesięcy od Twojego wyjazdu...
|
|
|
|
przypomnij sobie siebie rok, półtora roku temu. a teraz zaśmiej się w głos myśląc, jak wiele głupich błędów powtarzasz do dziś.
|
|
|
|
każda zimna suka była kiedyś zakochana bez pamięci.
|
|
|
|
nauczyłeś mnie tęsknic, tęskniłam. nauczyłeś mnie czekać, czekałam. nauczyłeś mnie cierpieć, cierpiałam, a teraz na Twoje zawołanie nie chcę tego wszystkiego powtarzać jeszcze raz .
|
|
|
|
i Ty też nie mów nic, no może prócz tego, że zależy Ci. nie planujmy lat, wszystko byle nie tak // happysad.
|
|
|
|
stoisz za blisko, bym mogła się uwolnić.
|
|
|
|
tylko miłość zabija w tak finezyjny sposób.
|
|
|
|
nie znasz mnie? ciesz się. będziesz lepiej spać.
|
|
|
|
ten niepokój kiedy pod powiekami pojawiają się sny, których porankami pijąc kawę nie chcesz sobie przypominać, które wprawiają w mdłości i bladość skóry, a rzeczywistość bardziej dobijająca.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
