 |
nie zdajesz sobie sprawy, że zrobiłabym dla Ciebie wszystko. czasami, kiedy nie dowierzasz mam ochotę wypruć sobie serce i wraz z ostatnim haustem powietrza rzucić Ci nim w twarz.
|
|
 |
masz prawo nazwać mnie naiwną bo wiem jakie to niebezpieczne, ale wierzę że będzie trwać więcej niż wiecznie. boję się, ale to tylko daje mi świadomość ile mam do stracenia. nawet jeżeli po tym wyimaginuję sobie w mojej głowie mały, ciemny i ciasny pokoik, do którego zapomnę klucza i zatrzasnę drzwi to wiem, że dla niego warto trzymać Cię za rękę i chować pod Twój płaszcz, kiedy śnieg nienagannie ośnieża moje rzęsy, uniemożliwiając mi zanurzanie się do cna w Twoich tęczówkach w których widzę siebie. i muszę przyznać, że jak nie jestem miłośniczką swojego odbicia to mój obraz obtoczony cienką niebieską, nienaganna tęczówką jest najpiękniejszym jakim w życiu widziałam.
|
|
 |
obierając sobie Ciebie za cel, nie wzięłam pod uwagę drogi powrotnej. szkoda, że okazało się, iż jednak powinnam.
|
|
 |
umierała. umierała chcąc pożegnać ten irracjonalny świat, który wywoływał w niej jedynie skrajne emocje, nazywane płaczem i strachem. na tyle przerażającym, że potrafił skruptulatnie przeszyć ją od środka, pozostawiając abstrakcyjne uczucie. silniejsze od fizycznego bólu. obrzydliwie niszczące jej wnętrze. wyżerające jej wnętrzności w sposób chory, straszny, sprawiający cierpienie równe bólowi całego świata. łączące każdą z łez wylanych na ziemi, każdy krzyk rozpaczy, rozdzierający usta, tłumiący błagania o pomoc, której nikt nie był w stanie, nawet sobie wyimaginować, o jej udzieleniu, chęci udzielenia - nie wspominając. pozostawiona sama sobie, pragnęła śmierci, której nie potrafiła zaznać. która była jedynym racjonalnym rozwiązaniem. ukracającym jej cierpienia. umrzeć jest łatwo, żyć znacznie trudniej.
|
|
 |
za każdym razem gdy zostaje zapytana o to czym jest dla mnie miłość to wskazuje palcem na Ciebie. nawet jeśli nie ma Cię w pobliżu.
|
|
 |
mój największy problem polega na tym, że chcę najbardziej wtedy, gdy nie warto.
|
|
 |
nienawidze wieczorów, tej pory gdy wszystko powraca. Nie wiem wtedy co robić, nie mam już sił, by poraz kolejny znowu to przerabiać. Powraca wszystko, a najbardziej boli fakt że to tylko wspomnienia, że to co było już nie wróci. Wiem, zjebałam, przepraszam kolejny raz, tego nie da się naprawić, to jest jak stłczone lustro a w każdym kawałku pozostało to co czułam i te miliony łez, które wylałam. Z biegiem czasu to staje się trudniejsze, nie mam sił by z tym walczyć, nie mam odwagi spojrzeć Ci w oczy i to wszystko powiedzieć, za bardzo mnie zabolało, to że tak szybko mnie skreśliłeś. Nie chce mi się wierzyć, mam dość tego, że codzień musze wstawać i zmagać się z bólem serca. Podobno czas goi rany, moje jest najwyraźniej za duża , żebym tak szybko potrafiła się od tego odciąć. Podobno mam silny charakter, ale łatwo jest mnie zranić.i wypalając kolejnego papierosa, wspominam, bo tylko to mi pozostało.
|
|
 |
wiem często ranie innych, jestem chamska, wulgarna , pale za dużo szlugów, czasem pije, nie jestem wrażliwa, pyskuje, mam swoje zdanie, ale potrafie kochać wiesz? Ale najgorsze jest gdy kochasz bez wzajemności, gdy ta osoba , która znaczy dla Ciebie wszystko, miesza Cie z błotem , nie stać jej na głupie"cześć" czy nawet lekki uśmiech rzucony w moją strone. Jest mi tylko cholernie smutno, ze to wszystko tak się potoczyło, że nie dałeś nam szansy. Czasem to boli. Boli to że kiedyś byliśmy tak blisko a teraz jesteśmy dla siebie obcy. Ale wiesz? Nadal serce mi pęka gdy przypomne sobie Twoje słowa tamtego dnia " nie mogę być z Tobą na siłe, przecież wiesz, że ja się nigdy nie zakocham". Czasem już nie mam sił żeby dalej tu żyć, nie mam sił nosić nadal tego na barach, ale dam rade wiesz? Dam sobie kurwa rade i pokaże Ci że jestem silna.
|
|
 |
nienawidze siebie za te wszystkie przykre chwile, za te słowa wypowiedziane mimo wolnie. Za to że nie potrafiłam zadbać o to co było między nami. Za to że tak perfekcyjnie to zjebałam, za to że tak szybko spierdoliłeś ode mnie. Ale też dziekuje Ci bo dzięki Tobie coś sobie uświadomiłam. Teraz wiem, że nie warto ufać ludziom, nie warto ich kochać, angażować się w cokolwiek bo to i tak później trzeba puścić ten cały sentyment z dymem. Teraz nie mam ochoty na nic, co rano wstaje ledwo co z łóżka ogarniam się i z myśle , że musze przeżyć kolejny dzień bez Ciebie, odechciewa mi się wszystkiego. Nienawidze tego, że sama wsłuchuje się w naszą ulubioną piosenke, że sama wypalam kolejną rame szlugów na "naszej" ławce, że nie zasypiam , bo nie piszesz mi już Twojego "dobranoc Skarbie" a rano nie chce się obudzić bo wiem, że będe musiała przezyć kolejny dzień, w którym jest tyle fałszu i te same zakłamane twarze. Nigdy już nie będzie tak samo. przepraszam..
|
|
 |
Znasz mnie lepiej niż ja siebie? Widziałeś mnie na glebie? Znasz upadek i cierpienie? Znasz każde wydarzenie? Które miało wpływ na mnie?
|
|
 |
zbyt bardzo Cie dziś potrzebuje żebym była w stanie Ci o tym powiedzieć.
|
|
 |
Pytając mnie co chce na urodziny pragnełam Ci odpowiedzieć " po prostu ze mną bądź , nie zawiode obiecuje", ale nie powiedziałam. pytając mnie czy Cie kocham, odpowiadałam"denerwować jak najbardziej" zamiast powiedzieć ci jaki jesteś dla mnie ważny. Pytając czemu z Tobą jestem, nie odpowiadałam nic, teraz powiedziałabym, że nie wyobrażam sobie ani sekundy bez Ciebie, bez bicia Twojego serducha, bez Twoich ciągłych pretensji, bez rozmów, wypalania sobie nawzajem szlugów, bez Twojego zapachu, Twoich ramion, które w najbardziej odpowiednim momenci mnie przytulały. Pytając mnie czy jesteś na pierwszym miejscu, chciałam odpowiedzieć, że liczysz się tylko Ty i Twoja miłość. I choć Twoje słowa zraniły mnie najbardziej, teraz bez wahania podeszła bym do Ciebie mówiąc co do ciebie czuje, mówiąc, że nic się nie zmieniło, że chce by było jak wtedy, jeśli ktoś w przyszłości spyta co wtedy do Ciebie czułam, bez wahania powiem że to była miłość, czyste uczucie, którego z siebie nie usunę.
|
|
|
|