 |
|
W brzuchu ciężarnej kobiety były bliźniaki. Pierwszy zapytał się drugiego:
- Wierzysz w życie po porodzie?
- Jasne. Coś musi tam być. Mnie się wydaje, że my właśnie po to tu jesteśmy, żeby się przygotować na to co będzie potem.
- Głupoty. Żadnego życia po porodzie nie ma. Jak by miało wyglądać?
- No nie wiem, ale będzie więcej światła. Może będziemy biegać, a jeść buzią....
- No to przecież nie ma sensu! Biegać się nie da! A kto widział żeby jeść ustami! Przecież żywi nas pępowina.
- No ja nie wiem, ale zobaczymy mamę a ona się będzie o nas troszczyć.
- Mama? Ty wierzysz w mamę? Kto to według Ciebie w ogóle jest?
- No przecież jest wszędzie wokół nas... Dzięki niej żyjemy. Bez niej by nas nie było.
- Nie wierzę! Żadnej mamy jeszcze nie widziałem czyli jej nie ma...
- No jak to? Przecież, jak jesteśmy cicho, możesz posłuchać, jak śpiewa, albo poczuć, jak głaszcze nasz świat. Wiesz, ja myślę, że prawdziwe życie zaczyna się później.
|
|
|
|
- chodź pobawimy się w miłość!
- kocham Cię.
- przegrałeś.
|
|
|
|
tylko naucz się dostrzegać to co trzeba, a nie to co łatwo zauważyć..
|
|
|
|
Mój oddech zwalnia i staje się płytki. Słyszę otaczające nas szepty. Nie, to nie może być prawda.
Przerażona otwieram oczy. Patrzę na ciebie wzrokiem pełnym bólu, bo wiem, co się zaraz stanie.
Świat zatrzymał się tylko na chwilę, przez którą to nie my Nim, a Bóg bawił się nami.
Dziękuję za pierwszy pocałunek. Dziękuję za ostatni.
|
|
|
|
Podziwiam tego, kto zaprojektował mój życiorys. Gratuluję wyobraźni!
|
|
|
|
- jak cofnąć przeszłość?
- Ctrl + z.
|
|
|
|
wybacz, mam uczulenie na pierdolenie głupot.
|
|
|
|
Po raz pierwszy od wielu miesięcy ktoś patrzył na nią nie jak na przedmiot, nie jak na piękną kobietę, lecz w sposób nieuchwytny, jakby przenikał na wskroś jej duszę, jej strach, jej kruchość, jej niezdolność do walki ze światem, nad którym pozornie dominowała, choć tak na prawdę nieczego o nim nie wiedziała.
|
|
|
|
H2 - NH2- HCl = ♥ (fenyloetyloamina) uczucie absolutnego szczęścia i harmonii.
|
|
|
|
Ludzie to śmieszne istoty ale nawet śmieszny stereotyp takiego osobnika jest w stanie zranić.
|
|
|
|
W jednej chwili była ambitna, a już w następnej niepoprawnie romantyczna.
|
|
|
|
kiedy szara planeta chwyci cię w swoje szpony, pozdrów nicość
|
|
|
|
Dodaj komentarz
