 |
|
Czasami nie sięgam dna, choć
jestem w minimalnej odległości od niego,
częściej łapię się na pozytywnym myśleniu,
a rozczarowań się spodziewam.
Zdecydowanie najlepsza jestem w rezygnacjach.
|
|
|
|
Nie chcę, abyś był we mnie szalenie zakochany. Zakochanie to nie miłość. Chcę, abyś mnie kochał - czasem rozsądnie, czasem spontanicznie, nie rzucił dla mnie świata, ale się tym światem dzielił. Nie mów, że mnie nie zostawisz, nie kocha się słowami. Po prostu mnie nie zostawiaj i nie mów nic.
|
|
|
|
Powinnam zrobić selekcję w życiu.
Wyrzucić kilka wspomnień, wymazać większość faktów
na pstryk palcem, z premedytacją zakończyć Twój rozdział.
|
|
|
|
- Chcesz z nim być ?
- Tak... i Nie.
- ..?
- Tak, bo jest jedyną osobą, którą naprawdę pokochałam. Nie, bo Jego szczęście stawiam ponad wszystko, a wiem, że nie jestem spełnieniem Jego marzeń.
|
|
|
|
Mam niesforne włosy, które czasem wyglądają jakby ktoś je specjalnie rozczochrał, wiem, że moje oczy nie są tak piękne jak dwa jeziorka w których odbija się księżyc. Zdaje sobie sprawę, że moje usta nie są tak pełne i czerwone jak usta dziewczyny z okładki playboya. Moja figura także nie jest ponętna i kusząca, a ja nie jestem urocza i zabawna. Gdy się uśmiecham w moich policzkach nie tworzą się urocze dołeczki, a gdy się smucę nie wyglądam niewinnie. Nie jestem tak słodka, że chciałoby się mnie schrupać, ani tak piękna, że nie jeden chciałby oprawić mnie w ramkę, ale czy to są powody żeby mnie nie kochać?
|
|
|
|
Nienawidzę wielu rzeczy. Nienawidzę, gdy telefon dzwoni natarczywie co pół godziny, ale Twoje imię nie błyszczy na wyświetlaczu. Nienawidzę herbaty oziębionej łzami. Nienawidzę, gdy burdel w mojej głowie jest większy niż w szafie. Nienawidzę wielu rzeczy związanych z mężczyzną, którego kocham.
|
|
|
|
Czasem oburzam się jak małe dziecko, tupię nogami, płaczę, krzyczę i rzucam telefonem w ścianę rozpaczając nad żałosną treścią moich smsów do Ciebie. Ale potem zdaję sobie sprawę, że nic nie zmienię. Nie pokochasz mnie. Potem zachowuje stoicki spokój. Jestem w końcu kobietą - umiem udawać lepiej niż ktokolwiek inny.
|
|
|
|
Dziwni jesteśmy. No wiesz, my - ludzie. Dzwonimy i mówimy: cześć, to ja. A przecież druga osoba dobrze wie, kto dzwoni. Po to ma identyfikację numerów. Myślę, że robimy to, bo chcemy, aby ten ktoś wyraził zadowolenie z nas.
My - ludzie, jesteśmy tak nieszczęśliwie samotni, że pragniemy przez chwilę być tylko kogoś. Chcemy usłyszeć radość z drugiej strony słuchawki i miłość też chcemy usłyszeć, mimo iż serce nigdy nie bije tak głośno.
|
|
|
|
Leżę na podłodze pustego mieszkania i gapię sie w biały sufit. Mam włączoną muzykę, która zawsze sprawiała mi jakąś tam przyjemność w chwilach... No właśnie, myślę w jakich? To nie smutek, nie radość, nie żal za czymś, to, też nie najzwyklejszy dołek. Coś dziwnego po raz kolejny, coś czego nigdy w sobie nie potrafiłam zdefiniować.
|
|
|
|
Pragnę poczuć te motylki w brzuchu, mocniej bijące serce w klatce piersiowej.
Chcę mieć gęsią skórkę i ciarki, ogarniające całe moje ciało.
Zasmakować Ciebie. Jeszcze raz, jak kiedyś.
|
|
|
|
Wiecie kiedy płaczemy? Kiedy pocieramy gwałtownie oko, a ono broni się przed naszą agresją, chociaż nic byśmy sobie sami nie zrobili.
Płaczemy kiedy dzieje się nam krzywda - łzy to taki wewnętrzny miecz, który bronić chce przed zranieniem ze strony tych najbardziej zaufanych. Łzy to miecz, który nie rani - jest zbyt delikatny bo zbyt kocha tych, co zadają ból.
Łzy po prostu w subtelny sposób mówią jak bardzo mnie boli Twoje "nie dzisiaj", "nie mam czasu" i "zapomniałem".
|
|
|
|
Jednego zazdroszczę tym wymalowanym siksą z krótką spódniczką, które śmieją się w głos swym sztucznym głosem nakręcając kosmyk włosa na palec, które wskakują do łóżka chłopaka przy pierwszej lepszej okazji, te ich odpowiedź na pytanie " co u Ciebie ? " zawsze brzmi tak samo szczero i beztrosko " dobrze " . Ja nie mam tyle szczęścia by odpowiedzieć " dobrze" .
|
|
|
|
Dodaj komentarz
