 |
|
Twoje usta przy moich? To uczucie można porównać do wybuchu bomby atomowej - to gigantyczna eksplozja doznań. | ajepotamono
|
|
|
|
Nie ma dla mnie nic ważniejszego od Twojego uśmiechu, błysku w oczach i Twojej opiekuńczej dłoni na moim biodrze. | ajepotamono
|
|
|
|
W pokoju jest duszno, gorąco, parno, ale gdyby nie Twoje rozognione oczy, byłabym zimna jak bruk nad ranem. | ajepotamono
|
|
|
|
Wszyscy się rumienią, kiedy dostrzegają oplatający mnie afekt
|
|
|
|
Pozwól, że odpiłuję Ci poręcz krzesła. Nie bój się to tylko pewien eksperyment. Zrób ruch jakbyś chciał oprzeć na niej rękę. O tak, bardzo dobrze. Widzisz, mimowolnie opada Ci na dół, obijając się boleśnie o szpargały. A teraz postaraj się wczuć w jej sytuację. Dajesz radę? To pomnóż intensywność tego stanu razy "n". Dalej nie rozumiesz o co mi chodzi... Cholera czy to takie trudne?! To ja jestem tą zmęczoną kończyną, a Ty urąbaną dechą, na której opierałam się ja i cały mój świat. | ajepotamono
|
|
|
|
Wiedziała, że miał wczoraj koncert, że zawsze bardzo to przeżywa, że chce,
aby jak najlepiej wszystko wyszło. Zdaje sobie sprawę jak ważne jest to dla niego, dlatego
nie chce nic mówić, niczego mu zabraniać i robić wyrzutów. Jednak gdyby zdawał sobie sprawę jak ciężko jest jej, kiedy leży w łóżku i okrywa się wyziębioną pościelą. Cały wieczór zastanawia się czy nic mu się nie stało, a myśli pędzą niczym rozpędzony pociąg, przywożąc na stację jaką jest poduszka, wagony wylanych cicho łez.
|
|
|
|
Co z tego, że Cię kocham, kiedy Ty mówisz, że miłość nie istnieje?
|
|
|
|
Serce nienawykłe do miłości. | Vanessa Diffenbaugh
|
|
|
|
Jego skóra miała temperaturę wczesno-porannego listopadowego nieba. | Vanessa Diffenbaugh
|
|
|
|
Nigdy nie będę wyzywającą laską, z wydętymi ustami. Nigdy nie będę chciała być taka jak inni, równać się z mdłymi konformistami. Zawsze będę dążyć do tego, by mieć coś w sobie z pazura rock' a, mądrości rapu i charakteru jazzu snującego nieustannie odę do wolności.
|
|
|
|
[...] Widział jak sukienka miota się między jej nogami oraz jak co chwilę odwracała się, by zobaczyć jaka odległość ich dzieli. W chwilę później był już przy niej i jednym sprawnym ruchem wziął ją na ręce. Zaczęli się obracać,tak szybko, że cały świat wirował im przed oczyma i mienił się tysiącami barw. Z daleka mogłoby się wydawać, że znaleźli się oto tacy na ziemi, których wszelkie troski
i niedogodności losu, omijają szerokim łukiem, a koło fortuny kręci się nieustannie na ich korzyść.
|
|
|
|
I zdarza mi się mówić do Ciebie per Dzieciaczku, bo czasem mam wrażenie, że w życiu nie przeszedłeś nawet połowy tego co ja, nieważne ile więcej człowiecze liczysz wiosen.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
