 |
|
"Świat wydaje się piękny, bezpieczny, kiedy od prawdy dzielą nas milimetry."
|
|
 |
|
Albo go kocha, albo się uparła. Na dobre, na niedobre i na litość boską.
|
|
 |
|
Nie jestem stworzona do miłości, urodziłam się zbyt smutna!
|
|
|
|
Wmawiając sobie że nic do niego nie czujesz, że go nie kochasz, że nie jest Ci ważny nie uwolnisz się od niego. Jeszcze bardziej będziesz o nim myślała, w każdym człowieku będziesz go widziała, jego ruchy, uśmiech, twarz. Aż w końcu zacznie Ci się śnić po nocach, będziesz czuła jego zapach, jego oddech na swojej szyi i najgorsze co może być, jego ramiona na sobie gdy będziesz kładła się spać. Zobacz do czego może doprowadzić jedna przypadkowa osoba. Każdy będzie Ci mówił " nie zasługujesz na niego. On Cię rani. Znajdź sobie lepszego, który na Ciebie zasługuję" Ale to nie jest takie łatwe. Nie zapomnisz nagle o tej osobie. Nadal na jego myśl i na przypadkową osobę z nadzieją że to on będziesz miała motyle w brzuchu i uśmiech na twarzy a po chwili uświadamiasz sobie że jego nie ma już. Musisz żyć ze świadomością że życie toczy się dalej a ludzie odchodzą i przychodzą albo zostawiają z Tobą.
|
|
|
|
"Nie chcę nieba w nagrodę i piekła za karę. Czasem ktoś powiedział, że mam jakiś talent."
|
|
|
|
Mam jasno sprecyzowane poglądy, ale szanuję zdanie innych. Czasem wydaje mi się, że dostrzegam więcej,ale być może faktycznie po prostu mi się tak wydaje. Za dużo czytałam wierszy, by móc być dopasowana tak do końca. Nie umiem być tak do końca taka jak one. Ciężko mi żyć tak jak reszta, chyba z powodu wyjątkowo rozwiniętej świadomości, którą próbowałam wielokrotnie stępić. Jestem jak drzazga. Nie jestem duża, ale mogę sprawić ból. Doskonale zdaję sobie z tego sprawę i żałuję, że nie umiem być zwyczajna i przyjmować pokornie to, co przynosi mi los. Mam dwadzieścia parę lat i przeżyłam już tyle, że 'o ja, pierdolę' i wcale nie chcę umierać, i wciąż chcę więcej, a przecież tak się nie da... Tętno powoli robi się coraz słabsze i coraz trudniej się oddycha. Mimo to nie poddaję się i chwytam się wszystkiego, by nie zapaść się w przepaść. / Kavu Zet.
|
|
|
|
Feministki uparcie powtarzają, że powinniśmy otworzyć granice, ba - własne domy dla uchodźców. Może i wyjdę w tym momencie na osobę niepoprawną politycznie, ale jebać to. Jestem przeciwna temu. Po pierwsze: kultura Syryjczyków znacznie różni się od kultury europejskiej. Podejrzewam, że niewielu z nich posluguje się językiem angielskim, więc (nawet jeżeli są wykształceni) będą zdolni głównie do pracy fizycznej, albo nie będą zdolni do pracy wcale, tłumacząc to przeżytą traumą wojenną. Po drugie: większość Polaków jest przeciwna, a to oznacza jedno: bunty obywateli. Czy naprawdę chcemy zamieszek na tle narodowościowym i religijnym? Polska staje się powoli krajem laickim, co w połączeniu z islamską religią może doprowadzić do olbrzymiej zmiany kulturowej. Warto się nad tym zastanowić nim będzie za późno. / Kavu Zet.
|
|
|
|
Jeśli będę z tobą, będę żyła myślą, że kiedyś i tak mnie zdradzisz.. jeśli będę z kimś innym, kiedyś zdradzę go z tobą.
|
|
|
|
Możesz mówić, ile chcesz o tym, jak to świat się skurwił i jest źle, a kiedyś było dobrze, prawdziwa miłość się pojawiała, a ludzie jacyś tacy uczciwi się okazywali. To oczywiście kłamstwo. Spójrz chociażby na to, jak często małżeństwa z miłości nie dochodziły do skutku, bo zakochani należeli do innych warstw społecznych. Jak często kobiety właściwie nie miały nic do powiedzenia i traktowane były przedmiotowo. Wtedy miałyśmy do wyboru albo zostać żoną, albo prostytutką, ewentualnie nianią, która poświęca całe swoje życie innej rodzinie i właściwie nie ma szans nawet stworzyć własnej. Mówisz o narkotykach, które niby teraz stały się takie popularne, a przecież już w dziewiętnastym wieku modne było zażywanie morfiny. Nie, nie, nie, świat się nie skurwił. Po prostu Internet pozwala widzieć więcej i to, co kiedyś odbywało się za zamkniętymi drzwiami i mało kto o tym wiedział, teraz idzie w świat w ciągu paru sekund. / Kavu Zet.
|
|
|
|
Nauczyłam się żyć bez Ciebie. Może nie do końca. Może jeszcze mam jakiś sentyment do Ciebie i naszych miejsc ale to nie już to samo. Coraz mniej myślę o nas, co by było gdyby. Mimo że jesteś dla mnie kimś ważnym wiem już że potrafię żyć bez Ciebie. Potrafię coraz częściej się uśmiechać, potrafię się otworzyć do ludzi. Byłeś jesteś i będziesz dla mnie osobą wyjątkową ale będę już inaczej patrzeć na to wszystko. Doszłam do wniosku że coś się kończy by mogło się coś zacząć. Życie, ludzie dali mi koleją szansę bym mogła wykorzystać to co u mnie kochali najbardziej za nim byłam pod Twoim wpływem i nie widziałam życia bez Ciebie. Czas nie leczy ran ale ludzie to robią. Dają Ci szanse bo widzisz że im zależy na Tobie mimo że wyrządziłaś im ból i cierpienie.
|
|
|
|
W chuja to ja, a nie mnie. :)
|
|
|
|
"Co wy robicie? Wy nasze barwy hańbicie" :(
|
|
|
|
Dodaj komentarz
