 |
|
i nie ma czasu na miłość już.
|
|
|
|
Nikt tak pięknie nie mówił , że boi się miłości .
|
|
|
|
Co się z nami stało ? Nie wiem . Nie potrafimy już tak rozmawiać . Towarzyszą nam w większości kłótnie prawie o nic . Stajesz sie skryty , niedostępny . Ja z każdym dniem co raz bardziej obojętna
|
|
|
|
możesz mnie naprawić, wiesz? możesz jednym gestem, dwoma słowami, krótkim pocałunkiem sprawić, że znowu odrodzi się we mnie dawna ja – pełna radości i wiary w siebie. możesz dać mi swoje serce, którym będę się starannie opiekować, możesz dać mi swoje zaufanie, którego nigdy nie złamię, możesz dać mi siebie. wybór spoczywa w Twoich rękach. zniszczysz mnie doszczętnie, czy na nowo nauczysz mnie kochać?
|
|
|
|
odwróciłam się do niego tyłem próbując rękoma zasłonić brzuch. choć wiedziałam, że to daremne, w końcu jest ode mnie silniejszy, lubiłam się z nim droczyć. jednym stanowczym ruchem odwrócił mnie twarzą do niego, a potem schylił się na wysokość talii i zapewniając grubiutki brzuch, że jest piękny, złożył na nim pocałunek. następnie jego usta skutecznie odnalazły moje powodując, że całe ciało wypełniła fala ciepła. ‚idealny, pamiętaj o tym’ – szepnął między pocałunkami delikatnie sunąc dłonią po kościach biodrowych
|
|
|
|
najgorsze są momenty, gdy zostaję sama ze sobą, gdy nocą nie mogę zasnąć, bo myśli kłębiące się w głowie stają się natrętne jak nigdy. nie mam jak się bronić, jak uciec. osaczona, w końcu poddaje się i pękają wszystkie bariery. każdy kawałek ciała wypełniony tęsknotą zaczyna uwierać, każde miejsce, które niegdyś dotykałeś, parzy niemiłosiernie. a serce? najpierw zaczyna walić jak oszalałe, próbuje wyrwać się z więzienia, które samo sobie stworzyła, a na końcu, gdy widzi, że nie ma szans, że jest na przegranej pozycji, po prostu się zatrzymuje. wtedy dociera do mnie, że ja, tak jak i ono, przegrałam. stałam się Twoją niewolnicą, będącą w stanie zrobić wszystko, by na moment mieć Cię przy sobie. ciało drży, oczy wypełnione łzami patrzą szeroko w ciemność i słyszę jedynie głośne dyszenie. umieram od środka, kolejny raz z kolei.
|
|
|
|
nie analizuj, ciesz się, że jest jak jest.
|
|
|
|
W sumie to się trochę boję, że za dużo sobie wyobrażę, a później się rozczaruję.
|
|
|
|
są takie banalne czasowniki, które tak cholernie dużo znaczą
|
|
|
|
Trzy godziny temu bardzo ładnie mi wytłumaczyła, powolnymi, wielokrotnie złożonymi zdaniami, że krzywdzimy się nawzajem, że tkwi między nami jakiś podstawowy konflikt.
|
|
|
|
eden gest, kilka słów może zmienić wszystko
|
|
|
|
Mówią, że zakończone przyjaźnie nigdy nie były przyjaźniami, ja jednak cholera wiem, że oni byli dla mnie wtedy więcej niż ważni. To tylko drogi, które trzeba było wybrać, nas poróżniły
|
|
|
|
Dodaj komentarz
