|
Ta strona ma dla mnie sentymentalne znaczenie. Minęło 6 lat od mojego pierwszego wpisu i wracam tu za każdym, kiedy przestaje sobie radzić w życiu,a moja pękająca głowa potrzebuje sprzątania. Najlepsze jest to, że sama dobie wywróżylam dzisiaj. Jak to możliwe, że tak dawno wiedzialam że mój jedyny prawdziwy przyjaciel,towarzysz, pierwsza,wieloletnia prawdziwa miłość - odejdzie, zniknie, zgininie, umrze, zostanie pochlonięty przez rzeczywistość ? jak to możliwe, że te kiedyś jakże wpatrzone we mnie oczy, patrzą na mnie z taką odrazą ? Jak bliska może być granica między miłością i nienawiścią ? I jakim cholernym, pieprzonym cudem ją przekroczyliśmy ?
|
Dodaj komentarz
