głupie teksty, śmieszne teksty, opisy gadu-gadutwój portal społecznościowy

Teksty znajomych użytkownika haust

Sunset is the most beautiful death that world  have ever seen.  kid.from.yesterday

kid.from.yesterday dodano: 14 czerwca 2014

Sunset is the most beautiful death that world have ever seen.| kid.from.yesterday

Patrzyłem w twoje oczy... tak jak bym chciał coś tam znaleźć   Jak bym szukał odpowiedzi w kłamstwach  na każde pytanie   Znów zawiodło zaufanie ale jak miałem nie ufać...   Gdy chciałem wierzyć w każde słowo wypowiadane przez twe usta

mentche dodano: 14 czerwca 2014

Patrzyłem w twoje oczy... tak jak bym chciał coś tam znaleźć Jak bym szukał odpowiedzi w kłamstwach, na każde pytanie Znów zawiodło zaufanie ale jak miałem nie ufać... Gdy chciałem wierzyć w każde słowo wypowiadane przez twe usta

chciałbym umrzeć z miłości

mistrzhehe dodano: 13 czerwca 2014

chciałbym umrzeć z miłości

zapomniałem ci powiedzieć  że jestem zakochany

mistrzhehe dodano: 13 czerwca 2014

zapomniałem ci powiedzieć, że jestem zakochany

jeżeli jest to darem  to chciałbym go zwrócić. wypluć już tę pastylke  w której mieszka nicość  ale jej nie ma wśród słów i stąd te krzyki nocne

mistrzhehe dodano: 12 czerwca 2014

jeżeli jest to darem, to chciałbym go zwrócić. wypluć już tę pastylke, w której mieszka nicość, ale jej nie ma wśród słów i stąd te krzyki nocne

nie boję się wilka  tabletek  śmierci  czterdziestu rodzajów pustej ciemności. boję się przywyknąć.

mistrzhehe dodano: 12 czerwca 2014

nie boję się wilka, tabletek, śmierci, czterdziestu rodzajów pustej ciemności. boję się przywyknąć.

człowiek  który cierpi  nie mówi już nic  albo prawie nic  a na pewno nie krzyczy

mistrzhehe dodano: 12 czerwca 2014

człowiek, który cierpi, nie mówi już nic, albo prawie nic, a na pewno nie krzyczy

pyta mnie  czy jestem szczęśliwy. nie wiem co odpowiedzieć. jak leżę obok niego  to tak. a poza tym  poza leżeniem obok niego  to nie wiem

mistrzhehe dodano: 11 czerwca 2014

pyta mnie, czy jestem szczęśliwy. nie wiem co odpowiedzieć. jak leżę obok niego, to tak. a poza tym, poza leżeniem obok niego, to nie wiem

znów niewiele wiem o tobie  a ty o mnie i tak wszystko

mistrzhehe dodano: 11 czerwca 2014

znów niewiele wiem o tobie, a ty o mnie i tak wszystko

Więc nie wiem gdzie był  nie wiem gdzie jest i chciałabym się zbliżyć ale wszechświat mnie odrzuca i nie jesteśmy słuszni  nie jesteśmy dobrzy  więc przeżywamy chwilowe rozkosze pod bezuczuciową pościelą.

ekstaaza dodano: 11 czerwca 2014

Więc nie wiem gdzie był, nie wiem gdzie jest i chciałabym się zbliżyć ale wszechświat mnie odrzuca i nie jesteśmy słuszni, nie jesteśmy dobrzy, więc przeżywamy chwilowe rozkosze pod bezuczuciową pościelą.

Niektóre osoby nie są warte tego  żeby się starac o kontakt z nimi na siłę skoro nie potrafią docenić  że nadal jesteś i zawsze bedziesz .

mentche dodano: 11 czerwca 2014

Niektóre osoby nie są warte tego ,żeby się starac o kontakt z nimi na siłę skoro nie potrafią docenić ,że nadal jesteś i zawsze bedziesz .

stoję w miejscu  nogi uginają się mimowolnie i upadam na twardy beton. ciemność panująca dookoła zaczęła pomału otulać też zakamarki duszy  zaczęła wdzierać się do serca. nie wiem już co czuję i czego chcę. tracę rozeznanie we własnych myślach  tracę nad nimi kontrolę. zagubiona pozwalam płynąć łzom naiwnie myśląc  że oczyszczą mnie z tych uczuć. potrzebuję zmian  choć niepewność krępuje jakikolwiek ruch naprzód. bo co jeśli wraz z nimi nastaną gorsze czasy? bo co jeśli spowodują większy bałagan? może to chwilowe zagubienie w końcu minie? może na nowo odnajdę szczęście w znanych mi ramionach? może powinnam walczyć o to  co kiedyś dawało bezpieczeństwo i pewność siebie? nie wiem co robić  nie widzę żadnych wskazówek. zamykam oczy. zlewam się z nicością. znikam czekając na lepsze czasy.

cynamoon dodano: 11 czerwca 2014

stoję w miejscu, nogi uginają się mimowolnie i upadam na twardy beton. ciemność panująca dookoła zaczęła pomału otulać też zakamarki duszy, zaczęła wdzierać się do serca. nie wiem już co czuję i czego chcę. tracę rozeznanie we własnych myślach, tracę nad nimi kontrolę. zagubiona pozwalam płynąć łzom naiwnie myśląc, że oczyszczą mnie z tych uczuć. potrzebuję zmian, choć niepewność krępuje jakikolwiek ruch naprzód. bo co jeśli wraz z nimi nastaną gorsze czasy? bo co jeśli spowodują większy bałagan? może to chwilowe zagubienie w końcu minie? może na nowo odnajdę szczęście w znanych mi ramionach? może powinnam walczyć o to, co kiedyś dawało bezpieczeństwo i pewność siebie? nie wiem co robić, nie widzę żadnych wskazówek. zamykam oczy. zlewam się z nicością. znikam czekając na lepsze czasy.

Moblo.pl
Użytkownicy
Reklama
Archiwum
Kontakt
Regulamin
Polityka Prywatności
Grupa Pino
Reklama
O Grupie Pino
Kontakt
Polecane strony
Transmisja Live
Darmowe galerie i hosting zdjęć