 |
|
Bywają takie dni i noce, które zmieniają wszystko. Bywają takie rozmowy, które są w stanie wywrócić do góry nogami cały nasz świat. Nie możemy ich przewidzieć. Nie możemy się na nie przygotować. Czyhają gdzieś na nas, zapisane w łańcuchu pozornych przypadków, nieuchronne jak świt po ciemności.
|
|
|
|
Nie potrafisz żyć bez człowieka, który Cię lubi, dla którego jesteś wart wielu zachodów, który dzieli z Tobą radość i ból, w sercu którego masz zapewnione trwałe miejsce. Bez człowieka, któremu możesz zaufać; człowieka, który się o Ciebie troszczy, człowieka, u którego jesteś zawsze serdecznie w
|
|
|
|
cę mieć z Tobą wspólne tematy, wspólne miejsca. Mówić Ci słowa płynące prosto z serca. Szeptac Ci do ucha i tulić czule. Mówic Jaki jestes tak w ogóle. Pokochac i mieć Cie dla siebie.Poczuć sie Jak w raju. Poczuc sie jak w niebie .
|
|
|
|
Lepiej by było nie czuć nic.
|
|
|
|
Może inni by się poddali. Skończyli to przy pierwszym potknięciu. Stwierdzili, że to bez sensu i w kilku słowach wypowiedzianych na pożegnanie zawarli koniec wszystkiego, co nazywali miłością. Może ze łzami w oczach przytuliliby się po raz ostatni i mimo starań nie potrafiliby się uśmiechnąć, chociaż na chwilę. Inni może nie próbowaliby ratować tego, co raz się zachwiało i zamiast naprawić to, co jeszcze nie zostało do końca zniszczone odeszliby, tak po prostu. Zostawiliby za sobą cień przeszłości, która mogła być najlepszą ideą na przyszłość. Może inni nie wiedzieliby w takiej chwili, że mają siebie mimo każdego krzyku. Oni nie zrobiliby tego co my. A my? Z pełną świadomością tego, że jeszcze nie raz upadniemy nie potrafimy się poddać. Wiemy jak wiele dla siebie znaczymy i że jesteśmy dla siebie wszystkim. Wiemy, że ta miłość czeka tylko na ciche 'przepraszam' i uśmiech, który ma być dowodem na wspólne szczęście.
|
|
|
|
Pamiętasz obiecałeś mi, że przyjdą dla nas lepsze dni . Że wszystko się ułoży, że wyjdziesz z tej pieprzonej choroby, że będziemy jeszcze mieć dzieci, że wyjdziemy daleko odpocząć , że będziemy tylko dla siebie . Pamiętasz to ? Leżałeś wtedy na łóżku szpitalnym, podłączony do jakichś aparatów . Uśmiechałeś się do mnie , to był szczery uśmiech kierowany prosto do mnie . Wtedy powiedziałeś mi jak bardzo mnie kochasz, po czym twoje czekoladowe oczy się powoli zamykały . Głowa lekko przechyliła się w lewą stronę a pikanie aparatu umilkło . Wystraszona zapytałam czy mnie słyszysz po czym lekarze wpadli do sali i wyrzucili mnie na korytarz . Zapłakana usiadłam na krzesełku obserwując przez szybę co się dzieje . Kilka minut później młody lekarz wyszedł z sali i powiedział, że nie udało się cię uratować . Nie wiem czy mnie słyszysz ale wiedz, że bardzo cię kocham . Powiedziałam kładąc różę na grobie powoli odchodząc jak zawsze, ze łzami w oczach .
|
|
|
|
Ciężko uwierzyć w to, jak całość życia może zmienić się w jeden rok. Jak szczęście, bezwarunkową miłość i radość może zastąpić samotność, bezsilność, smutek. Te wszystkie uczucia, które wtedy w ogóle we mnie nie istniały. Przecież z biegiem czasu powinno być lepiej. Powinnam umieć zrozumieć to, że nie zawsze jest tak, jak sobie życzymy. Że życie zaskakuje, nie zawsze przyjemnie i korzystnie. Dziś czuję, że moja rzeczywistość wciąż stoi w miejscu, bez zamiaru ruchu. Niegdyś biegła po marzenia i szczęście, dziś tkwi w beznadziei. Nie potrafię znów jej uruchomić. Znów napełnić ją mobilizacją. Jest zamknięta, a jedyny klucz który do niej pasuje, to jego serce, którego już nigdy, przenigdy nie będę w stanie zdobyć
|
|
 |
|
truskawkowa Pycholandia na smutki - zawsze spoko.
|
|
|
|
Pokochać to największe ryzyko ze wszystkich. To oddanie swojej przyszłości i swojego szczęścia w ręce drugiego człowieka. To zaufanie bez reszty. To odsłonięcie swoich słabości. I tak właśnie Cię kochałam.
|
|
|
|
Najprzyjemniejsze w miłości są początki, dlatego zaczyna się tyle razy.
|
|
|
|
Ostatnie spojrzenie pamięta się najdłużej.
|
|
|
|
wiem do kogo wykręcić numer, kiedy czuję że wszystko mi się wali. mam pewne osoby, które nazywam przyjaciółmi, wiesz.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
