 |
|
Pietrzyk pobrał pieniążki
|
|
|
|
Pietrzyk pobrał pieniążki
|
|
 |
|
Spaliłaś mnie, myślałem, że jestem martwy w środku ale po prostu jestem czysty, oczyszczony jak po pożarze i czuję jak wracają demony nie jeden a siedmiu, więc muszę się bronić i jestem zmęczony. Przetrwałem jednak pożar, przetrwam i wojnę a potem... A potem niech się dzieje co chce, rozłożę ręce i niech biją albo tulą, niech duszą albo kochają, przyjmę wszytko i umrę albo będę żył, ważne aby z czystym sumieniem i bez kłamstwa w sercu.
|
|
|
|
Niczego już nie chcę i mogę umrzeć i mógłbym się zabić, ale po co, przecież mogę żyć dla innych, tylko jak żyć dla innych, kiedy jestem martwy w środku i nie ze smutku ale z wiedzy, bo nie uciekam już, widzę u rozumiem bezsens. Brak mi może sił aby oszukiwać się jak inni, albo głupoty by mieć ciągle nadzieję. Może mądrość to nie poddać się kiedy wszytko jest jasne i stawiać krok za krokiem choć wiadomo co nas czeka.
|
|
|
|
Czy będzie kiedyś dzień, w którym nie będę pamiętał kiedy ostatnio o Tobie pomyślałem? Teraz to niepojęte.
|
|
|
|
Nie ma już nic przed nami, to tylko miesiąc długiego, smutnego pożegnania.
|
|
 |
|
siedziała nieruchomo wpatrzona w jego brązowe oczy. nie chciała nic mówić, wiedziała, że teraz potrzebna jest im chwila ciszy. siedzieli więc tak w milczeniu, zdając sobie sprawę z tego, że gdyby nie mieli siebie, nie mieliby nic.
|
|
|
|
jest w nim coś tak niesamowitego, nieziemskiego. coś co nie pozwala chodź na chwilę oderwać oczu od jego osoby. tęczówki, w których widnieje masa radości i dłonie, które dają bezpieczeństwo. usta, które tak nieziemsko wypowiadają najbardziej banalne słowa. i to serce, które bezgranicznie kocha tylko ją.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
