 |
|
Już nie ma na co czekać, los przestał się uśmiechać.
|
|
|
|
Jaka jestem? Dziwna, chyba to określenie będzie najbardziej trafne. Duszę w sobie emocje, wysoki poziom osiągnięcia złości czasami przeradza się w wybuch płaczu. Nie mówię o uczuciach, jedynie po pijanemu. Mówię 'dziękuję' i 'poproszę'. Jestem osobą, która dla przyjaciela poświęci wszystko, będzie przy nim mimo wszystko i nie zdradzi go pierwszej lepszej napotkanej osobie. Nie lubię przy kimś płakać, a wbrew pozorom - łatwo mnie zranić. Jestem niesamowicie wrażliwa na słowa ludzi dla mnie bliskich, bo wiem, że zawsze może to być prawda. Raz kogoś lubię, a innym razem wyzwę go od najgorszych, chociaż wcale tak nie myślę. Nie lubię, kiedy ktoś wie, co czuje. Nie lubię się użalać. Prawie nigdy nie wyciągam pierwsza do kogoś ręki. Zawsze jestem uparta. Uwielbiam imprezy, ale czasami wolę po prostu usiąść w pokoju i przeczytać dobrą książkę przy ulubionej muzyce. Mimo wszystko - lubię siebie. / ?
|
|
|
|
a dziś? chcę zacząć od nowa - z nowymi zasadami, planami na przyszłość i zorganizowaniem własnego życia na tyle, abym mogła normalnie funkcjonować. bez spoglądania w przeszłość, bo jeśli chcę to wszystko odbudować nie powinna mieć dla mnie znaczenia, chociaż ma, cholera. i nic tego nie zmieni, tych wspomnień. ale dość wiecznego użalania się nad sobą. będzie lepiej, czuję to, z biegiem czasu musi zmienić się to w czym żyję, a żyję w totalnym nie ogarze, smutku i tęsknocie / ?
|
|
|
|
bo choć serce rozstrzaskuje ci ból, a duszę niszczy smutek, życie nie ma litości.
|
|
|
|
A teraz się zastanawiam, czy jeżeli przestajesz kogoś kochać, to znaczy, że w ogóle go nie kochałaś? To znaczy, czy sama definicja miłości nie zawiera pojęcia trwałości?
|
|
|
|
Nie lubię jak ktoś kłamie, jak nie dotrzymuje słowa, jak zawodzi. Nie lubię, jak się zaczynam pozytywnie nastawiać po to, by za chwilę stwierdzić, że każda historia kończy się tak samo.
|
|
|
|
Pozwól mi o sobie zapomnieć na moment. Chcę zobaczyć jak żyłam, gdy nie było Ciebie.
|
|
|
|
Nie ważne, ile oddechów biorę i tak nie mogę oddychać. Nie ważne, ile nocy nie przespałam, wstrząsana szlochem cierpienia. Nie ważne, ile biorę na siebie i tak nie mogę zapomnieć.
|
|
|
|
Widzisz jej spojrzenie? Przesiąknięte jest smutkiem, tęsknotą i czymś, czego pragnie ponad wszystko, coś czego nigdy nie będzie miała.
|
|
|
|
poczuj tą pierdoloną bezsilność.
bezsilność, kiedy nie ma nic.
|
|
 |
|
Człowiek, gdy dorośnie wtedy częściej myśli.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
