głupie teksty, śmieszne teksty, opisy gadu-gadutwój portal społecznościowy

Teksty znajomych użytkownika ghoost95

I za każdym razem kiedy patrzę na Ciebie nie mogę wyjaśnić co czuję w środku.Oddać życie za Twoje spojrzenie.

julita11149 dodano: 14 maja 2012

I za każdym razem kiedy patrzę na Ciebie nie mogę wyjaśnić co czuję w środku.Oddać życie za Twoje spojrzenie.

Możesz powiedzieć mi 1000 słów. Zrozumiem 100  zapamiętam 10  ale w żadne nie uwierzę.

julita11149 dodano: 14 maja 2012

Możesz powiedzieć mi 1000 słów. Zrozumiem 100, zapamiętam 10, ale w żadne nie uwierzę.

Płakała całą noc nie dawała rady   nie pomagały nawet nuty Soboty i Chady .   Julita11149

julita11149 dodano: 14 maja 2012

Płakała całą noc nie dawała rady , nie pomagały nawet nuty Soboty i Chady . / Julita11149

Czuła   że śmierć małymi krokami do niej się zbliżała .Lecz zmieniła zdanie z nim zostać zechciała ..   Julita11149

julita11149 dodano: 14 maja 2012

Czuła , że śmierć małymi krokami do niej się zbliżała .Lecz zmieniła zdanie z nim zostać zechciała .. / Julita11149

To wciąż ta sama gra  tyle że większa plansza i wciąż ta saga trwa tyle że w wierszach starsza.

your.dream dodano: 14 maja 2012

To wciąż ta sama gra, tyle,że większa plansza i wciąż ta saga trwa tyle,że w wierszach starsza.

Cierpię na przewlekłą bezsilność.  Chciałam tylko spełniać marzenia  żyć przykładnie jak Bóg nakazał.  Tymczasem marzenia nie spełniły się. Ani o milimetr nie przybliżyłam się do ideału. Czy to do końca moja wina? Czy zawiodłam siebie samą? Czy zawiedli mnie ludzie?.. Nie wiem. Przez nich na pewno upadłam .

your.dream dodano: 13 maja 2012

Cierpię na przewlekłą bezsilność. Chciałam tylko spełniać marzenia, żyć przykładnie jak Bóg nakazał. Tymczasem marzenia nie spełniły się. Ani o milimetr nie przybliżyłam się do ideału. Czy to do końca moja wina? Czy zawiodłam siebie samą? Czy zawiedli mnie ludzie?.. Nie wiem. Przez nich na pewno upadłam .

Zmrużone powieki opadające od nadmiaru problemów. Niezwykle kojące uczucie snu po dniu kolejnych klęsk.

your.dream dodano: 13 maja 2012

Zmrużone powieki opadające od nadmiaru problemów. Niezwykle kojące uczucie snu po dniu kolejnych klęsk.

'Nie powiem ci dzisiaj  uśmiechnij. nie powiem   popatrz . Uśmiech ciężko dostrzec w załzawionych oczach...    Tałi

julita11149 dodano: 12 maja 2012

'Nie powiem ci dzisiaj- uśmiechnij. nie powiem - popatrz . Uśmiech ciężko dostrzec w załzawionych oczach..." - Tałi

Wspomnienia bolą... Zabijają.   Zabijają od środka  mimo że na zewnątrz wydajemy się normalni. Nikt nie wie  co przeżywamy wewnątrz. Nikt nie jest w stanie nam pomóc.   Bo gdy tylko zostajemy sami to wszystko do nas wraca.

julita11149 dodano: 11 maja 2012

Wspomnienia bolą... Zabijają. Zabijają od środka, mimo że na zewnątrz wydajemy się normalni. Nikt nie wie, co przeżywamy wewnątrz. Nikt nie jest w stanie nam pomóc. Bo gdy tylko zostajemy sami to wszystko do nas wraca.

Kiedy już zapomnisz    ja będę pamiętać za nas oboje..

julita11149 dodano: 11 maja 2012

Kiedy już zapomnisz, ja będę pamiętać za nas oboje..

Ból w sercu cały czas mi o tym wszystkim przypomina.   Zamknąć oczy i już nie płakać    nie czekać    nie wierzyć    nie wybaczać    nie żyć.

julita11149 dodano: 11 maja 2012

Ból w sercu cały czas mi o tym wszystkim przypomina. Zamknąć oczy i już nie płakać, nie czekać, nie wierzyć, nie wybaczać, nie żyć.

Pewien wykładowca trzymając w ręku dwudziestodolarowy banknot  rozpoczął zajęcia od pytania:    Czy ktoś chce ten dwudziestodolarowy banknot?  Podniósł się las rąk  lecz wykładowca dodał:    Zanim go oddam  muszę jeszcze coś zrobić   po czym zmiął go z całej siły.   Czy ktoś nadal go chce?  Wciąż widać było podniesione ręce.    A jeśli zrobię to?   spytał  po czym cisnął nim o ścianę  zaczął obrzucać wyzwiskami i deptać. Wreszcie podniósł zabrudzony  sponiewierany pieniądz i powtórzył pytanie. Nadal w górze było mnóstwo rąk.    Nigdy nie zapomnijcie tego  co widzieliście   powiedział wykładowca.   Niezależnie od tego  co zrobię z tym banknotem  zawsze będzie wart dwadzieścia dolarów. W życiu często bywamy poniewierani  deptani  upokarzani i obrażani  a mimo wciąż jesteśmy tyle samo warci.

julita11149 dodano: 11 maja 2012

Pewien wykładowca trzymając w ręku dwudziestodolarowy banknot, rozpoczął zajęcia od pytania: - Czy ktoś chce ten dwudziestodolarowy banknot? Podniósł się las rąk, lecz wykładowca dodał: - Zanim go oddam, muszę jeszcze coś zrobić - po czym zmiął go z całej siły. - Czy ktoś nadal go chce? Wciąż widać było podniesione ręce. - A jeśli zrobię to? - spytał, po czym cisnął nim o ścianę, zaczął obrzucać wyzwiskami i deptać. Wreszcie podniósł zabrudzony, sponiewierany pieniądz i powtórzył pytanie. Nadal w górze było mnóstwo rąk. - Nigdy nie zapomnijcie tego, co widzieliście - powiedział wykładowca. - Niezależnie od tego, co zrobię z tym banknotem, zawsze będzie wart dwadzieścia dolarów. W życiu często bywamy poniewierani, deptani, upokarzani i obrażani, a mimo wciąż jesteśmy tyle samo warci.

Moblo.pl
Użytkownicy
Reklama
Archiwum
Kontakt
Regulamin
Polityka Prywatności
Grupa Pino
Reklama
O Grupie Pino
Kontakt
Polecane strony
Transmisja Live
Darmowe galerie i hosting zdjęć