 |
|
jakie to dziwne. gdy człowiek jest szczęśliwy, często nawet o tym nie wie. nie zdaje sobie z tego sprawy. dopiero później, żyjąc wspomnieniami, zauważa, że to, co go wtedy spotkało, to było właśnie szczęście
|
|
 |
|
być może istnieją czasy piękniejsze, ale te są nasze
|
|
 |
|
„nie odezwała się ani razu. nie znam przyczyny. być może oboje boimy się odezwać. być może żadne z nas nie chce usłyszeć, że druga osoba nie chce rozmawiać, a może każde z nas jest zbyt dumne i nie chce wyjść na tego, który desperacko szuka kontaktu. może po prostu jej nie zależy? tak to już bywa. mija tydzień bez kontaktu, potem miesiąc i nagle przerwa robi się tak długa, że głupio jest chwycić za słuchawkę. więc nie dzwonię”
|
|
 |
|
Dopóki oddycham, będę miała nadzieję. / tonatyle
|
|
 |
|
Żaden dzień się nie powtórzy, nie ma dwóch podobnych nocy, dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy. / Wisława Szymborska
|
|
 |
|
zanim znów bez oporu pójdziesz tam gdzie oni, zrozum- idąc śladami innych nie zostawiasz swoich
|
|
 |
|
Jeśli raz doświadczyłeś cierpienia, ono już wie jak do Ciebie trafić. / Jodi Picoult
|
|
 |
|
Nie wierzę już, że będzie lepiej. Ewentualnie, lepiej nie mówić. / tonatyle
|
|
 |
|
stoję na balkonie i niszczę sobie głowę wspomnieniami o tobie. / ansomia
|
|
 |
|
Obserwuję jak koleżanki korzystają z życia, zaręczają się, wyprowadzają, mają dzieci. A ja wciąż tkwię w martwym punkcie, prosząc się o wyjście raz na kilka miesięcy, bez mieszkania, partnera i perspektyw. To boli. / tonatyle
|
|
 |
|
Nie czuję już, że ktoś na mnie czeka. Czuję, że zawsze będę już sama, spisana na straty. / tonatyle
|
|
|
|