 |
|
NIe rozmyślaj nad tym co możesz , a czego nie możesz zrobić , zastanów sie nad tym co czujesz .
|
|
|
|
Jeśli chcesz być kochanym, musisz najpierw poświęcić całego siebie. Bez poświęcenia, nie ma miłości, tylko chore pożądanie.
|
|
|
|
zostać, to podchodzić wciąż bliżej i nikt nie zajdzie dalej, niż ten kto potrafił zostać.
|
|
 |
|
'' "Baw się póki nie zemdlejesz, pij na umór, przetańcz całą noc, aż nogi wyjdą ci z dupy".
Koniec pierdolenia.'' Bring me the horizon
|
|
|
|
Znały się już tyle lat. Jedna cicha i spokojna troche głupawa, lecz zawsze uśmiechnięta swoja dziecinością otracała ludzi od siebie. Mimo to zawsze była w gronie znajomych, zawdzieczała to jej... dziewczynie która była zupełnym przeciwieństwem do niej. Odważna otwarta świetnie z ludźmi sie dogadywała, mądra i za razem ładna. Żyły tak we 2 przez wiele lat, ale pewnego dnia ta pierwsza zaczęła być wkurzająa dla tej drugiej. Długo myślała i w koncu zrozumiała, nie znawidzila ja dlatego że była przygłupia a bo nigdy nie cierpiała, jej dzieciność wywodziła sie z tego że życie nigdy nie dało jej po dupie. Chodz pozornie ona miała wszystko piękna madra i lubiana pragnęła tylko szczęścia ktore miała jej ogłupiała koleżanka .
|
|
 |
|
I. Boję się tak naprawdę samotności, ciszy i spokoju, który może pewnego dnia znów ogarnąć całe moje ciało, mój umysł. Boję się tego, że moje życie znów zamieni się w jeden, wielki chaos podczas, którego nie poradzę sobie tak szybko, kiedy będę musiała zmierzyć się z szarą rzeczywistością, kiedy będę musiała wyjść na przeciw wszystkiemu co będzie mi pisane... Boję się dnia, kiedy ktoś postawi mnie na nowo przed faktem dokonany. Boję się, że będę musiała walczyć na nowo o uczucia, o to, aby zyskać to co kiedyś utraciłam. Boję się, że miłość może mnie na nowo uwikłać w czymś szalenie pokręconym, czymś co można nazwać labiryntem bez żadnej drogi ucieczki. Mój największy lęk stanowi właśnie samotność. Bo pomimo faktu, że lubię żyć czasami oddalona od ludzi, to jednak w głębi duszy czuję strach, obawę, że kiedyś postąpię źle, że popełnię kolejny błąd, za który będę płacić do końca życia.
|
|
|
|
II. Bo nie wiem, czy uda mi się naprawić to co zniszczę i czy kiedykolwiek jeszcze będę w stanie mieć siłę do tego, aby się podnieść. Powodem tego lęku, strachu jest odrzucenie przez ludzi. Jest świadomość tego, że jednego dnia mam wszystko i jest wręcz idealnie, a na drugi dzień budzę się i nie mam już nic, ponieważ ludzie w dosłownie chwili odeszli, zniknęli tak jakby nigdy nie istnieli. A radzę sobie z tym, jak tylko mogę. Staram się twardo stąpać po ziemi i tłumaczyć sobie, że to nie było nic trwałego, że tak widocznie musiało być. Jednak ból w sercu potęguje kłamstwa ze zdwojoną siłą. I są one niekiedy bardziej odczuwalne niż człowiek mógłby przypuszczać. To jest coś przed czym nie da się uciec, od czego nie da się uwolnić. To coś z czym należy nauczyć się żyć mimo wszystko..
|
|
|
|
Dam radę! Dam radę! Dam radę! Nie podam się bez walki, a jak przegram przynajmniej będę wiedzieć że zrobiłam wszytko co w mojej mocy...
|
|
|
|
Uzależnienie od porannej kawy. Pierwszy łyk i aromat unoszący się na cały dom,a w prawej ręce papieros z którego tli się dym...
|
|
|
|
Marzę bym kiedyś mogła się zatrzymać i rozejrzeć do okoła. Ujrzeć śliczne mieszkanko o jakim zawsze śniłam w kolorach szarości przełamane jednym mocnym kolorem, a z drugiego pokoiku wybiegł mały piesek rasy chuchała i merdał wesoło ogonkiem na mój widok, zaś za nim mój synek o dużych niebieskich paczałkach. To nie jest wiele i zawsze może tak być, lecz czasem się boję że nie dożyję.
|
|
|
|
Możemy czuć się ułomni tylko wtedy, gdy sami sobie na to pozwolimy, gdy dopuścimy do tego, by czuć się gorszymi.
|
|
|
|
Nienawidzę fałszywych ludzi, kurwa niech giną. Niech palą się ze wstydu, będę ich gasił benzyną.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
