 |
|
przed oczami mam nas. nasze splecione ręce, pruderyjne spojrzenia. moją głowę skrupulatnie ułożoną na Twoich kolanach. ale nie ma słów. są tylko puste krzyki. nieme półsłowa. otwieramy usta na próżno, nie wydając z siebie dźwięków ani uczuć.treść naszych rozmów udało mi się zwyczajne wyeliminować ze wspomnień. teraźniejszość jest łatwiejsza bez obecności przeszłości.
|
|
 |
|
to dziwne uczucie mając zapisany jej numer telefonu wiedząc że już nigdy nie odbierze. \ ms.inlove
|
|
|
|
słowa czasami bolą bardziej niż czyny. ale to nie istotne. przewaga czynów na słowami jest taka, że one nie potrafią kłamać.
|
|
|
|
jedyne czego pragnę na te święta to spokoju. ucieczki. obudzenia się z koszmaru,którego nieusilnie staram się pozbyć poprzez szczypanie się po ciele każdego ranka. łudzę się, że to wszystko jest tylko imaginacją. zostawiłam koło łóżka filiżankę po kakao. codziennie rano budzę się i przecierając oczy spoglądam na nią. z nadzieją, że znowu poczuję zapach brązowego napoju. znowu ujrzę unoszącą się parę. znowu obrócę się, żeby dostać całusa w czoło i gwałtownie objąć Cię w pasie. ale z każdym porankiem uświadamiam sobie, że chęć tego wszystkiego jest znikomą abstrakcją, a od rzeczywistości nie ma ucieczki.
|
|
|
|
najgorsze, są noce. wspomnienia dopadają wtedy najmocniej. starasz się na nowo stać małą dziewczynką kurczowo zwijającą się pod kocem. a one wychodzą. wypełzają jak potwory spod łóżką i duszą. duszą Cię płaczem perfekcyjnie przyciskając do poduszki. odbierając Ci oddech, zrzucając głaz na Twoją klatkę piersiową. chcesz zamknąć powieki, ale masz zakaz. dławisz się wspomnieniami, wyrzutami sumienia i świadomością, że zapewne wyczerpałaś swój limit na szczęście. zapewne nie na tyle dobrze, na ile miałaś szansę.
|
|
 |
|
I na zakończenie dzisiejszego pobytu w szkole musiałam stłuc lusterko! Oparłam je o brzeg szafki niepewnie ustawiając, aby nie spadło. Lecz zdążyłam zobaczyć w nim jedynie wyraz mojej twarzy niewyrażający absolutnie niczego. W pustej szatni rozległ się ostry dźwięk. Niemo wpatrywałam się w rozbitą taflę szkła. Usiadłam na ławce, nie mogłam przestać na nie patrzeć. I jeszcze to uczucie bezsilności przepełniające każdy skrawek ciała. Szykuje się ładne siedem lat.. | kiwiki
|
|
|
|
I’m breathing but why? | Within Temptation
|
|
|
|
Równiutka stówka obserwujących! Dziękuje Wam wszystkim i każdemu z osobna. ;*
|
|
|
|
Notorycznie giną mi ołówki.. ;x | kiwki
|
|
|
|
Pokaż komentarze (6)
