 |
|
Bądź biegunem mojego pomylonego serca
Rakiem, który mózg jedząc pozwoli poczuć mózg
Bądź wodą tlenu dla spalonych płuc
|
|
|
|
Pan o tym wie, panie psychiatro,
Ten świat mi się zdaje potworny,
Ja wiem w życiu to nie ma tak łatwo,
Nerwica w granicach normy.
|
|
|
|
Ten strach wobec własnych marzeń
Samego siebie słabo znam
To ja? Czy jakiś ktoś tam
Nie umiem być sam
Nie umiem być sam
Ta cisza jest dla mnie za głośna
|
|
 |
|
Jesteś stałym opóźnieniem. Jesteś dla mnie bardziej ziomkiem. Proszę cię, nawet mnie nie znasz... Myślisz, że rozpoczynam nowe relacje, po prostu trzymam się z dala i potrzebuję własnej przestrzeni, czasu dla siebie, wentylacji. Czy czas mnie goni? bo straciłam cały mój czas na ciebie
Nie mam czasu dla ciebie, brak mi cierpliwości
|
|
|
|
Załóż sukienkę, tę podle czerwoną, niech będzie na byka moich oczu płachtą,
nie da się ukryć za co Cię chwycę, gdy położymy się w trawie za ławką.
|
|
|
|
Myślę, że raz w życiu zdarza sie taka Miłość. Taka Miłość, po której każda następna musi okazać się mniejsza, taka, do której porównuje się wszystkie inne, przez co te wszystkie inne skazane są na porażkę.
|
|
|
|
Czasem tak mnie to wszystko męczy, że nawet nie mam siły źle się czuć.
|
|
|
|
Nigdy nie puszczam w niepamięć słów, które zadają ból
|
|
|
|
Jestem szelestem i nie chcę pasować Ci do żadnych ran
wiatrem, gestem, miejscem, które wymyśliłem sam
|
|
|
|
dałem sobie wyciąć seeerce i nawet nie wiem czy kiedykolwiek wróci na swoje mieeejsce
|
|
|
|
Nie bądź suką jak inne, takie zwykle się krzywdzi,
potem trudno się wyprzeć, że w sumie wszystkie to dziwki.
|
|
|
|
Wiedz, żę odnajdziemy się w pościeli, ale w życiu niekoniecznie
|
|
|
|
Dodaj komentarz
