 |
|
Jasne, że go kocham. Jak mogłabym przestać? Jasne, że go kocham, ale to niczego nie zmienia. Już dawno upadliśmy od siebie za daleko i ilekroć chcielibyśmy się odnaleźć, ranimy się nawzajem. To nie wyjdzie, po prostu. W pewnym momencie staliśmy się magnesami zwróconymi do siebie tymi samymi biegunami. Wystarczyłoby aby jedno się odwróciło, a my? My już nie mamy siły walczyć, więc poddajemy się sile odpychania. /esperer
|
|
 |
|
Są dwie rzeczy, które nie opuszczają mojej głowy. Tęsknota i Ty.
|
|
 |
|
jedyne co możesz mi dać to święty spokój
|
|
 |
|
Co z tego, że już Cię nie ma? Co z tego, że powiedziałeś, że odchodzisz skoro ja wszędzie czuje Twoją obecność? Co z tego, że nas już nie ma tu skoro jesteśmy w moim sercu? Chcesz wiedzieć jak się bez Ciebie żyje? Strasznie. Pusto tu i zimno. Nie ma Cię a ja leżąc w łóżku kładę się na bok i wyobrażam sobie, że oplatasz mnie ramionami tak jak zawsze to robiłeś gdy szliśmy spać. Pamiętam każdą noc podczas której spałeś wtulony w moje ciało jak małe dziecko. Kiedy budziłam się w nocy a Ty byłeś i nie chciałam już zasypiać tylko dlatego by patrzeć na Twoją twarz. Pamiętam jak kiedyś obudziłam się w środku nocy z Tobą u boku i prosiłam wtedy Boga by to nigdy się nie zmieniło. Nie wysłuchał mnie bo dziś leżąc w tym samym łóżku wiem, że Ty dajesz siebie komuś innemu i zastanawiam się czy kiedyś przestanę na Ciebie czekać.
|
|
|
|
z tęsknoty trzeba brać siłę, a to trochę ciężko
|
|
|
|
Nie chodzi mi o jakieś wielkie gesty, udowadnianie, że jestem dla Ciebie wszystkim. Chodzi mi jedynie o te dni w których czułam, że mam po co żyć. O świadomość, że jesteś. Nieważne jak daleko, ale o to że moje serce biło dla Ciebie, Czasem budząc się rano sięgam po telefon, żeby napisać Ci jak mi się spało ale wtedy uświadamiam sobie, że Ty nie chcesz tego wiedzieć, że Ciebie po prostu już nie ma. I to boli, cholernie boli. Boli brak Ciebie. Czy to już koniec świata? Czy już nigdy nie wzejdzie słońce i czy to wszystko dobiegło do swego kresu? Szukam Twojej dłoni ale nigdzie jej nie ma, nie czuję Twojego zapachu. Zniknąłeś razem z tym wszystkim co mnie otaczało, zniknąłeś razem z moim światem. Bo właśnie Ty nim byłeś. Jedyne co mogę Ci powiedzieć, to to, że tęsknię
|
|
|
|
"She was not for everyone, but she was for me "
|
|
|
|
w zasadzie powinnaś już wrócić. nieobecność twoja nieprzydatna puchnie nocą w gardle.
|
|
|
|
Mogłem być Twoim schronem, bezpiecznym miejscem. Mogłem owinąć ramiona wokół Ciebie i chronić przed twardą rzeczywistością. Mogłem walczyć z wiatrem, który chciał Cię strącić z nóg, tak, abyś podniosła się ponownie. Mogłem być Twoim domem.
|
|
|
|
proszę cię, trochę płacząc: nie dzwoń już do mnie
|
|
|
|
męczą mnie miłości, których nie przeżyłem. męczy mnie śmierć, której przecież nie ma, bo ja jestem. męczy mnie pamięć o pewnej dziewczynie, którą gdzieś kiedyś zostawiłem, a której już nie mogę pomóc.
|
|
|
|
może przyjdzie nam ściany z bólu drapać za najmarniejszym słowem. i każdego słowa niewypowiedzianego na tym świecie żałować. tylko że będzie za późno. a ileż takich słów niewypowiedzianych zostaje w każdym człowieku i umiera razem z nim, i gnije i ani mu potem w cierpieniu nie służy, ani w pamięci. to po co jeszcze sami sobie zadajemy milczenie?
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
